Soms zijn er dagen waarop ik met plezier ‘De Standaard’ lees. Maar soms vergaat mijn plezier even snel als het gekomen is.
Dynamiek op de Belgische Arbeidsmarkt.
Maandag 27 oktober begon prima. Guy Tegenbos begon zijn commentaar met positief nieuws: “Eerst het goede nieuws. Afgelopen jaar – van midden 2013 tot midden 2014 – zijn er netto 19.000 banen bijgekomen in dit land. Daarna volgt dan ook het minder goede nieuws: “Maar er is ook slecht nieuws. Het aantal bijgekomen jobs is bruto ook het laagste sinds lang. Amper 166.000. Terwijl er nog niet zo lang geleden een groei met 250.000 was in één jaar tijd.” Nuance, altijd een goed teken.
Enkele bladzijden verder in de krant stond het artikel waarop hij zich baseerde. Daarin geeft journalist Dries De Smet de resultaten weer van een studie. Helaas zonder duidelijke bronvermelding. Slechts in de voorlaatste paragraaf staat volgend klein zinnetje: “En tegelijk is de stoelendans bij bestaande jobs ook kleiner, blijkt uit cijfers van Dynam.”
Welnu zijn artikel is uitsluitend gebaseerd op deze studie ‘Dynamiek op de Belgische Arbeidsmarkt. Juni 2012 – juni 2013, van Dynam-belgium.org die hier te lezen is. De vermelde commentaar van Ludo Struyven, onderzoeker bij het Hiva, dient alleen maar om de indruk te geven dat hij zijn huiswerk maakte. Alleen was het te doorzichtig en dus vroeg ik mij af of De Smet soms redenen had om zijn bron zo angstvallig te camoufleren.
En ja, na een grondige lezing kon ik alleen maar vaststellen dat zijn artikel hooguit een onvolledige en misleidende weergave is van de gepubliceerde resultaten. Dat belangrijke informatie aan zijn aandacht ontsnapte of om politiek-correcte redenen gecensureerd werd.
Waarom geen regionale cijfers
Het is niet de eerste keer dat we in de gezagsgetrouwe media geconfronteerd worden met Belgische cijfers die gemiddelden zijn (of de som) van sterk uiteenlopende regionale gegevens. Wie schrijft dat er netto 19.000 banen bijgekomen zijn, vertelt daarom slechts een deel van de realiteit. Meestal is daar een goede reden voor: de studies geven geen opdeling per regio en dus kunnen we niet weten hoe het juist zit. Of Vlaanderen deze of gene maatregel moet nemen, hier of daar een inspanning moet doen. Nochtans zouden dergelijke studies toch daarvoor kunnen en moeten dienen.
Maar kijk, in deze studie staan er wel degelijk (zie par 1.3. Naar regio) regionale cijfergegevens die De Smet ook had kunnen vermelden. Daarin kunnen we lezen dat de daling in Vlaanderen (verlies aan jobs) 0,3 % bedraagt tegenover een winst in de periode ervoor van 0,5 %. Dat geeft een achteruitgang van 0,8 %.
In Wallonië bedraagt het verlies 1,1 % nadat het jaar ervoor er een groei was van 0,7 %. Een achteruitgang van 1,8 % of meer dan het dubbele van Vlaanderen.
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest ontsnapt aan de slechte cijfers en boekt een groei van 0,6 %. Prima.
Maar naast die cijfers staan er nog interessante dingen in. Zo staat in de studie dat de jobcreatie vooral gerealiseerd werd in gesubsidieerde sectoren. Voor de sector ‘Menselijke gezondheidszorg en maatschappelijke dienstverlening’. Tussen juni 2011 en juni 2012 werden er in de sector 17 200 nieuwe jobs gecreëerd, terwijl slechts 6.600 jobs verloren gingen. Daardoor kende de werkgelegenheid in de sector een toename van 10 600 arbeidsplaatsen. Met andere woorden meer dan de helft van het goede nieuws van Tegenbos wordt gehaald uit een toename van gesubsidieerde (of door de overheid integraal betaalde) jobs. En geloof het of niet maar er is nog een sector die een bescheiden groei kende: ‘Kunst, recreatie en overige diensten’. En voor de volledigheid, ook de exploitatie en handel in onroerend goed kent een groei.
Kortom, de lezers van De Standaard worden onvoldoende geïnformeerd om zich een juiste mening te kunnen vormen. In dit geval is het goede nieuws al te beperkt en zou men beter spreken van een verdieping van de welvaartskloof (nu al bij benadering 25 %) tussen Vlaanderen en Wallonië. Dat is helaas de diepere betekenis van deze studie. Belgische cijfers alleen zijn misleidend en het kan niet de bedoeling zijn van een krant, die zichzelf rekent tot de kwaliteitsuitgaven, om hieraan mee te werken.
Opiniërende journalisten
Het plezier bij De Standaard duurt nooit lang. Op 29 oktober slaagt Bart Brinckman erin om mijn goed humeur wat te temperen. In de katern Wetstraat (dus niet opinie) lezen we een artikel met als titel: ‘We kunnen niet anders, het is de schuld van de socialisten’ met daaronder een foto van Johan Vande Lanotte, John Crombez en Elio Di Rupo.
Meteen volgt een intentieproces: “Zowel de federale als de Vlaamse regering maakt er een sport van om links af te schilderen als een bende stoethaspels die onze samenleving regelrecht naar de afgrond leidde.” Fout volgens Brinckman. Want het mag dan zijn dat Stevaert de subsidiëring van de zonnepanelen invoerde, “het systeem ontspoorde pas onder het bewind van Kris Peeters en Hilde Crevits, allebei christendemocraten.” Voilà, dat zijn dus de stoethaspels. Volgende kromredenering: Vermits ook de N-VA al tien jaar deel uitmaakt van de Vlaamse regering, dragen alle establishmentpartijen in dit dossier hun verantwoordelijkheid. Volgt dan de retorische vraag: “Zijn die niet allemaal met een gat in hun hand geboren?” Gelieve niet na te denken maar gewoon ja te antwoorden.
Voor minister Turtelboom heeft hij evenmin een goed woord over: “Natuurlijk blijft het vreemd dat een liberaal bedrijven en gezinnen via de elektriciteitsrekening wil pluimen. Dan moet zo’n minister uit lijfsbehoud een zondebok zoeken.” Ja, u las goed ‘zo’n minister’. Wellicht hing op dat moment nog wat speeksel aan zijn onderlip.
Maar gelukkig heeft Brinckman als afsluiter goede raad voor zijn kameraden, de socialisten. Lees even mee: ‘Ze moeten op zoek naar een framing die de federale of de Vlaamse regering pijn doet. Die hoeft niet eens te kloppen, als de bevolking ze maar gelooft. Dat vergt handigheid, een geloofwaardige boodschapper en vooral een rigoureuze regie.’
Weet u beste lezers wat ik nu denk? Dat De Standaard, die naast een opiniërende hoofdredacteur nu ook al een opiniërende Wetstraatspecialist in dienst heeft, binnenkort enkel nog het commentaar gevolgd door de katern ‘Duiding en opinie’ zal publiceren. AVV-VVC: Alles voor Vande Lanotte - Vande Lanotte voor Crombez. Wedden dat die opiniërende Wetstraatspecialist zich met hart en pen zal lenen tot de zelf aanbevolen misleiding van de lezers van De Standaard? Toch goed dat we dat wel mogen weten.
Dwarsligger
