| Waarde lezers, Hopelijk konden jullie genieten van enkele mooie Paasdagen en ben je klaar voor een portie dwarse gedachten. De middenvinger van het vergeten volk We wisten eigenlijk niet dat er nog een volk bestond. Toen kwam het ineens aangekropen, op een regenachtige dag, van onder een platte steen. Het begon allerlei domme streken uit te halen. In Nederland stemden ze het associatieverdrag met Oekraïne weg. Een herhaling is niet meer mogelijk want ze hebben het raadgevend referendum afgeschaft.
Maar opnieuw begonnen ze bij de import van moslims tegen te wringen. Dat is onbegrijpelijk, want de moslims willen enkel over heel de wereld dankzij de sharia vrede stichten. Dan brachten ze Trump aan de macht en ze stemden voor een Brexit. En het volk laat zich maar niet opvoeden tot de juiste gezindheid. Nu Hongarije weer. Het houdt niet op!Goede raad wordt duur. Misschien is de oplossing om een gewapend conflict, bij voorbeeld met Rusland te beginnen. Een motief is – momenteel nog – goed verkocht: die smeerlap van een Poetin ondersteunt dat monster van een Assad bij het vergassen van onschuldige burgers. We weten het heel zeker, want de “Witte Helmen” zeggen het. We zouden nu kunnen handelen, nog voor iemand begint na te denken. Dat gaat 'het volk' dan minstens bezighouden zodat ze niet op nog meer domme gedachten kunnen komen. Uiteraard mag dat conflict niet buiten controle geraken. Maar dat krijgen we wel voor elkaar: “Wir schaffen das!”.
In een eerste bijdrage onder de titel "Wrok, jaloersheid en een ander socialisme" peilt uw Dwarsligger van dienst naar de maatschappelijke basis van het socialisme en de onvermijdelijke regelgeving die nodig is... om de natuurlijke evolutie te ketenen. Welvaart in plaats van Oorlogsleed - het blijft een droom In het Midden Oosten zijn er nu al zo veel doden gevallen zonder dat de Internationale Gemeenschap ook maar een begin van oplossing heeft. Oorlogsretoriek van de ergste soort door 'vooraanstaanden' die weinig last hebben van de werkelijkheid. 'Never let the truth get in the way of a good story', is hun ultieme verdedigingslijn. Wie durft nog te schrijven over het Palestijns-Israëlisch conflict? Wie heeft nog géén kant gekozen en wie staat nog open voor de 'andere kant'? Met de bijdrage "Israël en de Palestijnen: het nooit eindigend Conflict" kijken we naar de werkelijkheid zoals iedereen ze kan zien, zo dwars als ze is. Toch eindigt deze herkenningstocht met een positieve boodschap voor zowel Palestijnen als Israëli's. Dáár zouden Europa én Amrika beter toe bijdragen in plaats van te kamperen in de eigen schuilkelders. Ook de geschiedschrijving is niet bestand tegen de tand des tijds Het hoeft niet altijd een Dwarsligger te zijn die zorgt voor een inhoudelijke bijdrage. Op Doorbraak.be lazen we een uitstekend essay "Pruisen in de geschiedschrijving" geschreven door Frank Boll. Onze commentaar: Men zou het kunnen samenvatten als: "De grote Misverstanden over Duitsland" of ook “De tijdwaarde van de Waarheid”. Het is nogal lang. Daar hebben ze dus bij Doorbraak – terecht – geen schrik voor. Het is een zeer waardevol werk, omdat het met een bemerkenswaardige luciditeit en objectiviteit niet enkel de samenhangen schildert, maar ook de steeds wisselende interpretatie daarvan in de loop der tijden plastisch weergeeft. Verplichte lectuur voor alle aanhangers/gelovigen van DE enige onvergankelijke historische waarheid! | 
