Beste lezers,
Juni, de maand met de langste dagen en hopelijk ook veel zon. Wie deze maand met vakantie gaat wensen we alvast veel mooie momenten, ontspanning en wie weet een goed boek om te lezen. Ik ga dat alvast doen met een boek van de Nederlandse journalist, Arnold Karskens, ‘Journalist te koop’.
Met deze nieuwsbrief bieden we u een selectie aan van bijdragen die hopelijk zal volstaan om de eventuele regendagen of avonden te vullen. We zijn er terug op donderdag 30 juni.
Voorwoord
Mag ik u, beste lezers uit Noord en Zuid, een verhaaltje vertellen?
Het is namelijk zo dat België in 2002 toetrad tot een internationaal consortium dat een nieuwe generatie oorlogsschepen ontwikkelt. Onze Marine zou in de toekomst uitgerust worden met de modernste mijnenjagers en met als kers op de taart twee of drie dronesdekschepen: dat zijn vliegdekschepen voor landen met een beperkt budget die wel ‘out of the box’ durven denken. Vanaf dit platform kunnen (onbemande) kleinere drones zonder én met bewapening gelanceerd en gerecupereerd worden. Uitstekend voor de beveiliging van de gemeenschappelijke kustwateren, de toegangen naar onze strategische havens én met een ‘blue ocean’ capaciteit die wereldwijde machtsprojecties mogelijk maakt. Daarenboven een hiaat in de NAVO-marinecapaciteiten.
Het is met enige trots dat we u melden dat gisteren om 10.30 u het eerste dronesdekschip gedoopt werd door koningin Mathilde en dat het vertrokken is voor een proefvaart op de Schelde. Om onze Nederlandse vrienden, die indertijd weigerden mee te stappen in dit avontuur, te plezieren zal het schip doorvaren naar Scheveningen waar het drie dagen lang zal te bezichtigen zijn.
Ter voorbereiding van dit bezoek had onze eerste minister samen met de Vlaamse minister-president die bevoegd is voor de buitenlandse handel, reeds een toespraak gehouden voor de Tweede Kamer. Hij riep er Nederland op om mee te doen met het project en stelde voor om vijftien miljard euro te investeren in dit pareltje van hightech scheepsbouw. Heel beleefd volgden de Kamerleden het enthousiast betoog van onze premier die alle fantastische capaciteiten van het schip in woord en beeld bracht. Helemaal achteraan zat echter een Kamerlid dat blijkbaar wel iets af wist van scheepsbouw en dit project in het bijzonder. Hij stelde enkele pertinente vragen: of de motoren al getest en 100 % oké waren? Of de problemen met de brandstoftanks en de koeling opgelost waren. Hoe het zat met de IT-systemen die alles automatisch regelden? Enfin, u voelt het aankomen, een hele reeks technische vragen over (helaas) onopgeloste problemen. Het was duidelijk dat het geachte kamerlid niet onder de indruk was van de promotie door onze eerste minister en zijn indrukwekkende power-point presentatie.
Maar als een gewiekste marketeer hield de Vlaamse minister-president vol dat alles zou in orde komen ‘voor jullie het eerste schip te water laten’. Hij hamerde erop dat een synergie tussen onze beide landen alleen maar voordelen opleverde voor iedereen en tenslotte, zo eindigde hij zijn oproep: veiligheid is toch een gemeenschappelijke uitdaging, nietwaar?
Tot daar het verhaal. Nu heb ik een vraag voor u, lezers:
Zal de Nederlandse Eerste Minister (1) de vraag van zijn Belgische collega met enthousiasme onthalen en een cheque uitschrijven ter waarde van vijftien miljard euro, of (2) zal hij zijn collega danken voor het interessante aanbod, maar verkiezen om toch nog even af te wachten tot de beloofde capaciteiten ook getest werden, of (3) zal hij feestelijk bedanken voor een samenwerking met België?
Indien u wil weten of dit een fictief verhaal is of heel nauw aanleunt bij het recentste project voor samenwerking tussen België en Nederland, kan ik alleen maar de bijdrage over Een Deense vaudeville aanbevelen. Lezen tot op het einde, want zoals dat voor dwarsliggers gebruikelijk is, zit het venijn in de staart..
Verder in deze Nieuwsbief drie aanbevolen bijdragen
Over de islam las u in het vorige bericht dat we heel veel discussiëren over de islam en migranten, maar hoe het zo ver kon komen, dat was voor een volgende bijdrage. Hier is ze dan ‘Kijken zonder te Zien’
Verder twee artikels die eenzelfde falen aanklagen: dat de top van de christendemocratie en van haar middenveld, hun waarden en inspirerende dienstvaardigheid afvallen omwille van een ongezonde machts- en dito geldhonger.
Het eerste artikel gaat over het katholiek onderwijs dat met zijn project voor dialoogscholen vooral oog heeft voor zijn marktaandeel: ‘De dialoogschool’
Het tweede artikel (dat reeds in 2014 geschreven werd en nog altijd actueel is), gaat over het ARCO-schandaal. Omdat de verantwoordelijke toplui van het ACW die ook in de bestuursraden en directiecomités zaten, zich lieten leiden door ongebreidelde geldzucht in plaats van verantwoordelijke beheer. Maar nu ze door hun casinobeleid zware verliezen leden en hun ‘eigen’ DEXIA bank eraan ten onder ging, verraden ze hun christelijke inspiratie en solidariteit door te weigeren hun achterban te vergoeden voor de geleden verliezen (zo’n anderhalf miljard euro). De roep om de christelijke zuil (ACW, nu beweging.net) zelf te doen betalen botst op de vraag of deze organisatie wel voldoende geld heeft? Een groot geheim, dat echter niet belet dat men in kringen die het kunnen weten, toch bij benadering wel weet over hoeveel deze organisaties samen beschikken: “Die ACW-organisaties die die hoge winsten incasseerden hebben nochtans meer dan genoeg middelen voor zowel de Europese boete, als de vergoeding van de individuele coöperanten. De cijfers die circuleren spreken van minstens zes miljard aan banktegoeden en tien miljard aan vastgoed.” Lees meer in dit artikel uit 2014 dat duidelijk nog altijd zeer actueel is: ‘De ACW-truc met de lege doos’
Wie meer wil lezen kan een bezoekje brengen aan onze bibliotheek
Veel leesplezier,
Vanwege de Dwarsliggers | | |
