Vormt België, alle heilige verontwaardiging over de cyber-inbraak bij Belgacom, ten spijt,, geen reëel veiligheidsrisico? Waren die inbraken dan niet verdiend?
De ‘verontwaardigde boosheid’ over de Britse cyber-inbraak bij Belgacom is groot. De verantwoordelijke ministers proberen het snel te laten vergeten, maar de politieke correcte hogepriesters staken de vreugdevuren aan. Verontwaardigde boosheid is de specialiteit van bepaalde ideologische woekeraars met de ‘vermoorde onschuld’ in een glansrol. Men zou die heisa ook anders kunnen bekijken.
Ook de Amerikanen willen natuurlijk niet door hun regering bespioneerd worden. Maar een nieuw 9/11 willen ze nog minder. Ook de Britten hadden liever geen zenuwgas in hun metro.
Was het niet goed voorspelbaar en onvermijdelijk dat Belgische instellingen zo bespioneerd zouden worden? Hebben Amerikanen en Britten niet voldoende legitieme redenen om dat te doen?
-
Onze – nog altijd – volledig wild groeiende immigratie en zo massaal haperende integratie. Velen komen hier toe, zonder de meest fundamentele regels te kennen, noch ze te willen respecteren.
-
Onze onwaarschijnlijk lakse, en vaak zelfs sympathiserende houding tegenover moslimfundamentalisme. Onderzoeken suggereren dat één kwart van de moslims hier voorrang wil geven aan de religieuze wet boven de burgerlijke wet. Geen uitzonderingen dus.
-
Onze psychotische bezorgdheid om ‘privacy’. Als de Privacy-Commissie of de Liga Voor de Mensenrechten de vrije hand zouden krijgen, dan mag de politie straks de identiteit van een op heterdaad betrapte misdadiger niet meer natrekken zonder toestemming.
-
Onze nogal doorlaatbare grenzen met de VS: personen, goederen, geld en informatie worden vrij liberaal uitgewisseld en ook onze traditionele bindingen met Afrika.
-
Onze lachwekkend ondermaatse veiligheidsdiensten.
Vormt België om al die redenen geen reëel veiligheidsrisico voor de VS?
Het lijkt me nogal logisch dat de Amerikanen dat risico willen indekken door onder meer zoveel mogelijk van de cruciale informatie te verzamelen die wij consequent negeren. Ze zouden dat natuurlijk beter kunnen doen door ons buiten hun ‘cordon sanitaire’ te plaatsen, de visumplicht weer in te voeren etc. Die stap nemen ze – voorlopig – nog niet.
Er is aan heel deze kwalijk ruikende affaire nog een andere kant. Onze rol in de wereld is definitief uitgespeeld. Gelukkig maar, want we hebben – gemeten aan onze kleinheid in iedere zin van dat woord – disproportioneel groot kwaad gedaan. De geschiedenis begint nu stilaan het gepaste vernietigend oordeel te vellen.
Het enige wat we nu nog kunnen is lamenteren en bekritiseren. Dat doen we dan ook met verve. Mensen gelijk Jan Blommaert begrijpen dat. Met de hulp van een pers die ten koste van alles ‘modern en ‘open’ wil zijn kunnen ze nu hun subversieve conclusies uit de feiten op het volk loslaten en Jan Modaal knikt, met een overtuiging die alleen voor Freud te begrijpen zou zijn.
Wat een waardeloos circus!
Dwarsligger
