De moslim executieve heeft het over haar hart kunnen krijgen om zich van de misdaden van de IS te distantiëren. Hoera, we kunnen op onze twee oren slapen: het zijn toch betrouwbare democraten! Ogenblikje…
Afstand nemen
Het filmpje over de executie van James Foley droop van bewust georkestreerde gruwelijkheid. Enkel de bekendheid van het slachtoffer maakte het tot iets meer dan een fait divers in de eindeloze stroom van mensonterende brutaliteit waarmee IS het Midden Oosten overspoelt. Desondanks hadden onze moslim medeburgers grote moeite om daarvan afstand te nemen. Ze hebben dus vooraf enkele alternatieven uitgetest. Eerst was er al eens de uitvlucht: dit is helemaal niet de Islam. Wij hebben daar niets mee te maken, dus moeten we er ook niets over zeggen. In Nederland waren ze weer eens sneller en creatiever. Yasmina Haifi, lid van de PvdA en ambtenaar bij het Nederlands ministerie voor justitie, verklaarde een week geleden doodleuk dat ISIS geen moslim beweging is maar een zionistisch complot, opgezet om de Islam in diskrediet te brengen.
Ze zullen gemerkt hebben dat ze daar niet ver mee kwamen en namen dan toch van die gruweldaden afstand. Daarmee hebben ze precies bereikt wat ze wilden. De modale Vlaming zakt gerustgesteld achterover in zijn zetel: oef, het zijn toch loyale medeburgers, Bart De Wever heeft weer eens hard overdreven.
Geloofwaardigheid
Ik ben niet overtuigd, om de volgende redenen. Ten eerste was het proces een beetje te moeizaam. Ik vraag me af welke situatie nog ooit duidelijker kan zijn. Als je desondanks nog lang moet nadenken kan dat alleen betekenen dat er iets fundamenteel mis is met je prioriteiten. Ten tweede ken ik het begrip ‘takiyya’. Zeer verkort komt dat erop neer dat het voor moslims toegelaten is ongelovigen te beliegen en te bedriegen om zichzelf te beschermen (wat dat laatste ook mag betekenen). Over ‘takiyya’ vinden we niets in de Koran, en in de Hadith evenmin. Het begrip is eerst ontstaan met de shia, dus na de dood van Mohammed. Heel veel – indien ook niet alles – van wat wij in de Islam als arglistig en bedreigend ervaren gaat niet op de oerbronnen terug. Het is in de loop der eeuwen door een corrupte ‘leiding’ geconstrueerd, meestal om de eigen levensstijl, die nogal van de originele voorschriften afweek, te rechtvaardigen. Dat is niet zo belangrijk. Wel belangrijk is wat een miljard moslims als integraal onderdeel van de islam heeft aanvaard en verinnerlijkt en ook als maatstaf gebruikt. Zie het omineuze sluierdebat. Het is absoluut niet ondenkbaar dat bij dat ‘afstand nemen’ ook takiyya in het spel was. Verder hecht ik erg weinig belang aan dingen als ‘verontschuldigen’, ‘veroordelen’ en ‘afstand nemen’. Onze postmoderne ‘intellectuelen’, vooral journalisten, nemen die dingen zeer ernstig als instrumenten van conflictresolutie, maar voor mij zijn ze te goedkoop en te vrijblijvend, vooral als men daarvoor dan nog eerst iemands arm moet omdraaien.
De grens van de tolerantie
Ik kan begrip voelen voor de problemen die moslims hiermee hebben. De zwarte vlag waaronder ISIS zijn gruweldaden begaat is voor de meesten van ons zonder betekenis. In werkelijkheid druipt ze van de symboliek. De tekst bovenaan representeert de Shahada, de centrale mohammedaanse geloofsbelijdenis: Alah is de enige God, en Mohammed is zijn Profeet. Daaronder staat het historische zegel van Mohammed. Nog Mohammedaanser kan het niet worden: het is de vlag van de profeet zelf. Het is voor een moslim heel moeilijk daarvan afstand te nemen. Bovendien zijn de slachtoffers ongelovigen: nauwelijks mensen dus, in ieder geval mensen derde klasse zonder rechten. Het is voor een moslim heel moeilijk broeders en zusters te veroordelen voor een misdaad tegen een ongelovige. Ik kan er, zoals gezegd, inkomen als iemand zo denkt. Maar als niet, daar torenhoog bovenuit, het respect voor de rechten van iedere mens, met vooraan het recht op leven, primeert en alles overtroeft, moet ik tegelijkertijd zeggen: je mag zo denken, maar dan hoor je hier niet thuis, je bent dan een gevaar voor onze maatschappij: ga a.u.b. ergens anders heen.
Waar zijn de gematigden?
We horen veel over de gematigde moslim meerderheid. Wel, ik zou ze nu ook wel eens willen zien. Waarde moslim medeburgers, ik wacht er ongeduldig op dat jullie mijn wantrouwen verstrooien. Neem eens spontaan en krachtdadig stelling, zonder ‘maar’, zonder ‘omdat’ of enig ander ‘slimmigheidje’, voor het leven en voor de menselijkheid, tegen fanatiek crimineel geweld, ook als het in naam van de Islam en door moslims tegen ongelovigen begaan wordt. Dat dan desondanks de verdenking van takiyya nog altijd zal blijven hangen is niet mijn schuld…
Verzint eer ge begint
Voor mijn progressieve medeburgers, die ongetwijfeld denken dat mijn islamofobe overwegingen op de rand van het fascisme balanceren, heb ik nog een nuttige tip. In het kalifaat van Frankrijk en de Nederlanden, dat op middellange termijn zonder meer tot de mogelijkheden behoort, word ik een ‘dhimmi’. Daar is weinig vrolijks aan. Maar jullie worden ‘kafir’, en dat is nog veel minder leuk. Zoek het eens op. Dit is geen ‘nutteloos weetje’: het heeft groot praktisch belang.
Dwarsligger
Gebruikte referenties: The Holy Qur’an, Text, Translation and commentary by Abdullah Yussuf Ali.
Dar al Arabia.
AL-JAMI-US-SAHIH van IMAN MUSLIM rendered into English by ABDUL HAMID SIDDIQI. DAR AL-MANAR 1971
