Nieuwsbrief Nr 152 Pjotr's Dwarsliggers 21 januari 2021

Details
Hits: 606
Pjotrs Dwarsliggers Nieuwsbrief                                21 januari 2021
nr. 152
 
 
 
Waarde lezers,
 
Nadat we u een bijdrage stuurden met onze wens voor een grondige politieke vernieuwing voor België - die zeer goed ontvangen werd - willen we een volgend belangrijk thema voor u uitspitten:
 
Een  geforceerde energietransitie dreigt Europa op te zadelen met een  verarming en de afbouw van onze industriële capaciteiten waarvoor energiezekerheid een absolute vereiste is.
 

Het energiedossier anno 2021
 
 
Deel 1 De politieke besluitvorming
 
 
Er zijn veel onderwerpen waarin we ons als Dwarsliggers kunnen vastbijten maar het energievraagstuk is voor gans Europa en voor zowel België als Nederland in het bijzonder van levensbelang en dus één van onze topbekommernissen.

Onze industrie en onze welvaart zijn volledig afhankelijk van een betrouwbare en betaalbare energiebevoorrading. Toch stellen we vast dat zelfs wie geïnteresseerd is, heel veel opzoekingswerk moet doen om tot een correct beeld te komen van de energieproblematiek. De onvolledigheid van afzonderlijke studies en de tegenspraak tussen ‘bevoegde instanties’ maken dit complex probleem onverteerbaar voor de modale burger. Dat opent de mogelijkheid voor ideologisch geïnspireerde politici om hun keuze te onderbouwen door de selectie van de ‘juiste’ studie en alle wetenschappelijk onderbouwde tegenwerpingen te negeren of af te doen als ideologisch fout.

De vooropgestelde oplossingen zijn soms afhankelijk van de technologische evolutie, zonder dat iemand daarvoor garant tekent en zonder een plan B. Te oordelen naar de gigantische subsidies die politici rondstrooien voor onderzoek en ontwikkeling, lijkt hun zoektocht eerder op een dwaaltocht en hun optimisme op een wanhoopskreet in plaats van rationeel denken en handelen.

In het eerste deel over het energiedossier bekijken we de politieke besluitvorming.
In een tweede deel brengen we u het resultaat van een grondig onderzoek van de studie waarop de Belgische regering zich baseert om de kerncentrales vroegtijdig te sluiten.
 
 
Betrouwbare energie
 

Onze welvaart danken we aan de industrialisering met als belangrijkste bouwsteen de beschikbaarheid van goedkope energie, ALTIJD en OVERAL waar nodig.
De hernieuwbare energie (HE) door zon en wind is niet constant beschikbaar en ook niet voorspelbaar. Voor de industrie (inclusief het transport) is dat dus een onbetrouwbare energiebron. Het bestaande basisnetwerk van betrouwbare energieproductiecapaciteit naar verbruikers blijft onontbeerlijk waardoor HE kostenverhogend werkt.

Voor de welvaart van de bevolking is elektriciteit een vanzelfsprekendheid. De elektriciteit zit toch in de muur, zo lijkt het wel. In de werkelijkheid is de private energiebevoorrading van de woningen en het uitgebreide voertuigenpark nog veel complexer dan de bevoorrading van de industriële grootverbruikers die ruimtelijk meer geconcentreerd zijn.

Om de elektriciteit in elk huis en voor elk gebruik inclusief voor privévoertuigen beschikbaar te hebben, moeten we door het uitbreiden van de HE-bronnen bijkomend investeren in het elektriciteitsnetwerk én moeten we kunnen rekenen op alternatieven, waaronder de import van overtollige energie uit andere EU-landen. Daarvoor is uiteraard een uitgesponnen ‘Europese netwerk’ noodzakelijk. Hiervoor moeten echter nog heel wat praktische problemen worden opgelost en dat is nog niet voor ‘morgen’. Vragen zoals “of er op elk moment voldoende elektriciteit zal beschikbaar zijn?” blijven onbeantwoord of leiden tot nieuwe beloftes zonder garantie. Intussen worden wel plannen opgesteld om ‘black outs’ te voorkomen door een deel van de bevolking af te schakelen van het net.
 
 
Betaalbare energie
 

De ‘Groene’ politici zijn overtuigd dat een snelle energietransitie kan voor een betaalbare prijs. Hun voornaamste argument om versneld actie te ondernemen is hun overtuiging dat de aarde afstevent op een dramatische opwarming die veroorzaakt wordt door de toegenomen menselijke CO2 in de atmosfeer. Ze worden daarin voluit gesteund door gelijkgezinde media.

Zo verkondigden onlangs verschillende media waaronder de VRT-weerman dat 2020 een recordjaar was voor de opwarming sinds die gemeten werd, eraan toevoegend dat dit te wijten was aan de CO-2 gerelateerde klimaatopwarming. Nepnieuws dat erin gaat als gesneden koek! Een weerman moet weten dat klimaatveranderingen worden gemeten na verloop van een periode van 30 jaar en een abnormale stijging is daar nog niet te zien geweest.

Mag ik dan eens een andere grafiek (van NOAA) tonen waaruit duidelijk wordt dat er gedurende tien opeenvolgende jaren (1930 – 1940), toen er nog geen sprake was van verhoogde menselijke CO2-productie, ook al warmer weer werd gemeten en de hittegolven mekaar aan een veel sneller tempo opvolgden:…
 
 
 
 
Het gebruik van weersinformatie als bewijs voor de klimaatopwarming door menselijke CO-2 getuigt van éénzijdige berichtgeving waaraan niet alleen het KMI, maar ook het Nederlandse KNMI gretig aan meedoet.

Een ander dogma is dat een snelle energietransitie betaalbaar is. We voerden daarover een correspondentie met de studiedienst van regeringspartij Groen, die met minister Tinne Van der Straeten als vakminister voor energie het regeringsbeleid stevig in handen heeft. De studiedienst verwijst voor hun beslissing naar een onafhankelijke studie besteld en betaald door ENGIE [1] om alle kerncentrales behalve de twee ‘jongste’ te sluiten. Het is doenbaar en betaalbaar, zo eenvoudig is het besluit van deze studie.
Ons antwoord op die ‘betaalbaarheid’ kan u aflezen op deze Europese grafiek met de kostprijs voor residentiële elektriciteit:
 
 
 
 
Deze grafiek is interessant omdat de cijfers aantonen dat de landen met de meeste hernieuwbare energie (wind en zonne-energie) Denemarken en Duitsland, onweerlegbaar de duurste zijn. Bemerk dat de horizontale as het geïnstalleerd vermogen aangeeft en niet het effectief bruikbaar vermogen dat ongeveer driemaal kleiner is.

Dat Duitsland met de vroegtijdige sluiting van zijn kerncentrales in een dramatische energiesituatie terechtkwam, is intussen algemeen geweten. Van een betrouwbare bron vernamen we dat de EU-Green Deal niets anders is dan een Duitse poging om hun energietransitie te redden van een financieel fiasco [2]. Het is dus niet zo toevallig dat een Duitse politica Ursula von der Leyen de Commissie leidt en met de Nederlandse Commissaris Frans Timmermans een gewillige waterdrager heeft om deze financiële catastrofe af te wentelen op de andere EU-lidstaten, ook Nederland!
 

De EU-Green Deal is een Duitse poging om hun overhaaste energietransitie te redden van een financieel fiasco



Deze grafiek toont nog iets anders, namelijk dat België met beduidend minder HE (hernieuwbare energie) dan Denemarken en Duitsland nu al een buitensporige hoge prijs betaalt. Wanneer België verder gaat op de weg van een versnelde bouw van HE dan zal diezelfde stijgende lijn voor België vér boven deze van Duitsland en Denemarken uitkomen.

Belangrijk is te beseffen dat deze onvermijdelijke kostenstijging NIET zal betaald worden door de industrie (want dan volgt een leegloop) en ook niet door de bedrijven die momenteel de windmolens en zonnepanelen mogen bouwen en exploiteren. Het zullen de kleine verbruikers zijn, kleine kmo’s en de modale privégebruiker, die de volle last van deze factuur zullen dragen via allerhande specifieke en globale taksen.
 
 
Politieke compromissen: een overlevingsstrategie
 

Dat kritische lezers het hoofd schudden bij zoveel incompetentie en niet begrijpen hoe men tot een dergelijke situatie kon komen, is begrijpelijk. Alternatieven die de energietransitie mogelijk én verteerbaar maken zijn er vandaag nog altijd niet, want de zoveelste ‘ultieme’ beslissing over de sluiting van de kerncentrales werd opnieuw verschoven naar eind 2021. Zo kon De Croo zijn eerste compromisregering met ECOLO en Groen op de rails krijgen. Verhofstadt revisited?

Open VLD politicus en premier Verhofstadt zal de geschiedenis ingaan als de premier die zijn persoonlijke ambities en het overleven van zijn regering liet prevaleren op het algemeen belang, en die naast het opsouperen van de tijdelijke economische bonus ook nog eens Electrabel verkocht aan het Franse Suez dat in 2005 96,7 % van de aandelen in handen had en in 2007 Electrabel volledig overnam.

De regeringen Verhofstadt I, II en III waren desastreus voor het energiebeleid van België, maar ook alle latere regeringen hebben laten betijen en alleen maar de uitstapdatum achteruit geschoven. Wie nu beweert dat zonder kerncentrales een economische ramp dreigt, zijn vergeten dat ze zelf, toen het erop aan kwam om deze ramp te voorkomen, de deelname aan de macht verkozen boven een rationeel energiebeleid.

Deze rampzalige politieke besluitvorming is eenvoudig te verklaren:
 
Compromisregeringen zijn vatbaar voor chantage door ideologische partners die vér boven hun maatschappelijke waarde spelen omdat ze noodzakelijk zijn voor het overleven van de regering.

Het zou dus best kunnen dat de Vivaldi-regering onder leiding van opnieuw een Open VLD’er, Alexander De Croo, eveneens de macht verkiest boven het algemeen belang en toegeeft aan de politieke chantage door regeringspartij ECOLO/Groen (die globaal 830.000 kiezers vertegenwoordigd of 12.5 %) maar met 21 zetels de meerderheid kan doen struikelen wanneer ze hun zin niet krijgen.

Wordt er in 2021 opnieuw een Belgische vaudeville opgevoerd?


Ofwel valt eind 2021 de regering De Croo of hij geeft toe aan de chantage van Groen (en Engie) en sluit definitief de kerncentrales


Dat zoiets ‘in volle openheid’ mogelijk is, kan enkel omdat de traditionele media zich onvoldoende kritisch opstelden en zelfs bij momenten pure propaganda voerden voor de groene ideologie. Herinner u de klimaatmarsen van jongeren die opgevoerd werden als de redders van de planeet.

Gastauteur Dr. Ir Eric Blondeel schreef als bijlage (lees hier) aan deze politieke analyse, een technische uitleg over de verschillende parameters die een rol spelen in het energievraagstuk.
 
 
Onze oproep aan alle lezers
 

Gezien het belang van de energiezekerheid voor onze industrie én de betaalbaarheid ervan voor de middenklasse en de minder bemiddelden, roepen we in de eerste plaats de politici op om de moed te hebben om uit te komen voor hun overtuiging en persoonlijk en publiekelijk stelling te nemen over de al of niet sluiting en het behoud op langere termijn van kernenergie als belangrijk onderdeel van ons energiebeleid.

Aan onze lezers vragen we om openlijk te pleiten voor rationaliteit en om hun mening samen met dit artikel door te sturen naar de politici die zij kennen én om dit artikel te delen met hun netwerk en via de sociale media.

Deze bijdrage kan u ook lezen op onze blog en wordt eveneens verspreid via
Twitter: @dwarsliggers.eu en FB: Pjotr's dwarsliggers
 
 
 
[1] ENGIE is de Franse concurrent van EDF die in Frankrijk op 19 locaties 58 kerncentrales in werking heeft. ENGIE heeft enkel de kerncentrales in België en had een intussen afgesprongen deal voor de bouw van een kerncentrale in Turkije. Omdat ze een onbeduidende speler geworden zijn trekt ENGIE (zoals andere subsidieverslaafde concerns) nu de kaart van de gesubsidieerde HE. In deze strategie was de uitkomst van deze studie uitgevoerd door Energyville op voorhand gekend.
 
[2] De EU-Green Deal moet ervoor zorgen dat prioriteit gegeven wordt aan de wind- en zonne-energie productie en consumptie zodat Duitsland zijn punctuele overtollige energie kwijt kan op de EU-markt en zijn HE investeringen kan laten renderen of tenminste betaalbaar houden.
 
 
 
 
 
             Pjotrs Dwarsliggers