Nieuwsbrief Nr 50 Pjotr's Dwarsliggers 11 januari 2018

Details
Hits: 1211
 
 
[
 
 
Waarde lezers,
 
We begonnen het nieuwe jaar met een Defensie Nieuwsbrief over 'Een miljardenuitgave zonder politieke controle'. Een dwarsligger stelde me de vraag waarom alleen de lezers van de Defensie NIeuwsbrief deze informatie kregen? Want, zo wist hij, het zijn toch niet alleen specialisten die de defensieuitgaven betalen? Tja, daar had ik maar één antwoord op: ook de lezers van de reguliere Nieuwsbrief krijgen bij deze dezelfde informatie - zij het een ingekorte versie. Tevens bieden we een ophefmakende analyse aan over machtsmisbruik door wapengigant Lockheed Martin. Juridisch waterdichte 'corruptie'; meer dan ooit actueel en ook bij ons nog altijd mogelijk.

veel leesplezier,
 
 
Een miljardenuitgave zonder politieke controle
 
 
Voor een staat die defensie ernstig neemt en er dus ook de politieke controle wil over houden, is het vanzelfsprekend dat het parlement diepgravende debatten houdt over de politieke doelstellingen van de krijgsmacht. Dat was echter voor de vervanging van de vloot F-16 niet het geval. Zonder een degelijke politieke controle kreeg Defensie en meer bepaald de Luchtmacht de vrijheid om het lastenboek te schrijven op maat van hun voorkeur, de Amerikaanse F-35A van Lockheed Martin. Defensieminister Steven Vandeput zag daar blijkbaar geen probleem in.
 
We beperken ons hier tot onze gevolgtrekkingen. Voor de argumenten en verduidelijkingen verwijzen we naar het volledig artikel.
 
1. Het aanvaarden van de F-35A als kandidaat was strijdig met de regeringsbeslissing om ‘off-the-shelf' te kopen. Deze afwijking waarvoor géén rechtvaardiging bekend is, bevoordeelt de F-35A. De evaluatie van een nog niet operationeel vliegtuig is een onverantwoordelijk gokspel.
 
2. De vaagheid van de defensie ambities en het open laten van een politiek zwaar geladen opdracht waarover nooit een ernstig debat werd gevoerd is een belangrijk hiaat. Deze opdracht bestaat erin om initiële luchtaanvallen uit te voeren met als doel de (defensieve) luchtafweersystemen van het goedbewaakte Russsisch en/of Chinese luchtruim uit  te schakelen of om een nuclaire bom te kunnen droppen op strategisch doelwitten. Door deze opdracht impliciet op te nemen in de vereisten, bevoordeelt men de F-35A die specifiek voor dergelijke 'deuropener' opdrachten werd ontworpen.
 
3. Het weerhouden van de nucleaire optie, zonder grondig debat en zonder meerdere alternatieven te bespreken, bevoordeelt de F-35A.
 
4. Er werd geen grondig debat gevoerd over het verlies aan autonomie. De keuze van de F-35A betekent immers dat België zijn autonomie afstaat aan een Amerikaanse wapenfirma met een niet zo beste reputatie, én zonder de USAF de F-35A niet optimaal kan inzetten. We betwijfelen of voor deze nochtans essentiële beperking  'strafpunten' werden voorzien.
 
5. Het gebrek aan kennis bij de politieke autoriteiten (ook leden van de Commissie Defensie gaven toe niet in staat te zijn het uitermate technisch lastenboek (RfGP), te begrijpen) én een onevenwichtige informatiegaring spelen vooral in het voordeel van de door problemen geteisterde F-35A.
 
6. Dat alleen de Nederlandse Chef Staf werd uitgenodigd in de Commissie Defensie om te pleiten voor de F-35A en geen Franse, Duitse, Britse of Zweedse Chef Staf, is een selectief initiatief dat de kandidatuur van de F-35A bevoordeelt.
 
7. Dat er drie kandidaten voortijdig afhaakten bewijst dat (1) de uitgenodigde kandidaten ofwel NIET KONDEN voldoen aan de gestelde vereisten en dus slechts dienden om een schijn van concurrentie op te houden, en/of (2) vereisten werden opgenomen die een of ander kandidaat bevoordeelden.
 
8.De bezorgdheid van een commissielid van de meerderheid die meent dat de militaire evaluatiecommissie (die de punten toekent) onevenwichtig is en voornamelijk uit Luchtmachtofficieren bestaat die de voorkeur geven aan de F-35A speelt in het voordeel van dit vliegtuig.

Onze voorlopige conclusie is dat dit dossier heel wat lacunes vertoont en het ontbreken van een degelijke politieke controle reden is tot grote bezorgdheid.
 
Tot zo ver de samenvatting. De onthullingen over de niet zo beste reputatie van Lockheed Martin, kan u hieronder lezen.
 
 
Wapengigant ondermijnt moreel leiderschap USA
 
 
In de afsluiter van 2017 schreven we dat de USA niet zozeer aan (militaire) macht inboette, maar wel aan economische draagkracht en dat haar moreel gezag een flinke deuk kreeg door ondoordachte militaire interventies die allemaal eindigden in chaos. In de laatste Defensie Nieuwsbrief schreven we dat Lockheed Martin, bouwer van de F-35, ‘niet zo beste reputatie heeft'.

Er zijn weinig onderzoeksjournalisten met de autoriteit van een Seymour M. Hersh of Gareth Porter. Hun analyses gaan vér voorbij de waan van de dag en tonen soms een beeld dat alle media beschaamd doet kijken naar hun eigen oppervlakkige berichtgeving.

Over het onderzoek van Seymour Hersh naar de Amerikaanse raketaanval op een verlaten Syrische vliegveld als vergelding voor de (vermeende) chemische aanval van Assad in het dorp Khan Shaykhun, hebben we reeds bericht (hier te lezen). Ook ons eigen onderzoek deed vermoeden dat de daders eerder de jihadisten zelf waren. Voor de traditionele media klopte dergelijke informatie niet met het beeld van Assad als oorlogsmisdadiger dat ze ononderbroken de wereld instuurden en dus werd ook het resultaat van Hersh' onderzoek genegeerd. Wat voor alle duidelijkheid Assad niet vrij spreekt van de misdaden die ook hij wel degelijk beging.
 
 
 
Lockheed Martin saboteerde overeenkomsten met Noord-Korea
 
 
Gareth Porter deed onderzoek naar de voorgeschiedenis van het actueel conflict met Noord-Korea en kwam tot de vaststelling dat de escalatie met het risico op de inzet van nucleaire wapens niet veroorzaakt werd door Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un maar door de sabotage van de Amerikaanse wapenindustrie met als voornaamste speler, vicepresident Dick Cheney als loopjongen van Lockheed Martin. Zonder enige kennis van deze voorgeschiedenis is het gemakkelijk om beide ‘bad guys', Trump en Jong-Un te veroordelen. Fout, zo blijkt duidelijk uit dit onderzoek.

Enkele veelzeggende citaten uit dit uitgebreid artikel ‘How Cheney and His Allies Created the North Korea Nuclear Missile Crisis'
(vrije vertaling)
“De Trumpadministratie verkondigt nu al maanden dat de crisis met Noord-Korea het resultaat is van de voortgaande nucleaire bedreiging en het weigeren van een diplomatieke oplossing. Nochtans, bereikte Noord-Korea zowel met de Clinton als met de George W. Bush administratie overeenkomsten die deze bedreiging hadden kunnen voorkomen.”
En verder
“De archieven tonen aan dat Cheney en zijn medestanders de diplomatieke inspanningen deden mislukken … omdat deze overeenkomsten politieke obstakels zouden zijn voor de uitvoering van het hoofdobjectief van deze groep: de financiering en het bouwen van een nationaal antiraketsysteem. Dit verhaal van Cheneys bemoeienissen om twee overeenkomsten te kelderen toont hoe een nationaal veiligheidsbelang werd opgeofferd voor een groots tijd- en geldverslindend project dat enkel de belangen diende van de machtige bouwers van dit systeem.”
Ten slotte nog dit:
“De voornaamste speler was Dick Cheney, wiens vrouw, Lynne Cheney ‘earned more than half a million dollars als lid van de raad van directeurs van Lockheed Martin van 1994 tot 2001. (…) Niet minder dan acht figuren met directe of indirecte banden met Lockheed Martin, de leidende firma voor het rakettenschild, werden lid van de nieuwe politieke administratie.”
 
Veel meer feiten kan u lezen in het uitgebreid artikel. Een absolute must.
 
 
Juridisch waterdichte corruptie
 
 
Naar aanleiding van het boek dat Dominique Soenens schreef over ‘Lobbying in de Wetstraat'[1] vroeg hij mij of er sprake kon zijn van omkoping. Toevallig had ik daarover voordien nog een gesprek gehad met een Belgische topgeneraal in actieve dienst. We waren het eens dat de oude vorm van corruptie, een enveloppe met geld of andere ‘Agustatoestanden' bij heel grote opdrachten tot het verleden behoorden. Waar we vandaag mee te maken hebben is de ‘juridisch' waterdichte methode om handlangers achteraf te belonen via lucratieve bestuursmandaten of adviesopdrachten.

Het is kinderspel voor een machtige speler als Lockheed Martin met een uitgebreid netwerk aan gelieerde bedrijven om ‘welwillende' autoriteiten achteraf te belonen met een lucratief mandaat. We kunnen daarbij alleen maar de feiten vaststellen zonder ook maar met een beschuldigende vinger te wijzen naar personen die daarvan genieten. Een voorbeeld:

Nederlandse ex-staatsecretaris wordt communicatie-adviseur
Het is bekend dat de voormalige Nederlandse staatssecretaris voor Defensie Jack de Vries, CDA, die nauw betrokken was bij het tot stand komen van de Nederlandse F35-deal in 2011 … sinds 2011 werkt voor HK Strategies (Hill+Knowlton Strategies Brussels de PR firma die de F-35 promoot in onze landen).

Bron: http://www.jackdevries.nl/ (screenprint)
 
 
 

Dat hij daar géén geheim van maakt bewijst dat dit systeem juridisch waterdicht is, maar daarom niet minder vragen oproept.

Het zou de Nederlandse én Belgische politieke wereld moeten aanzetten om alle politici en hoge ambtenaren (en hun naaste familie) die ooit meewerkten aan een belangrijke openbare aanbesteding te verbieden om ooit nog functies als adviseur of bestuursmandataris te bekleden zonder de formele toestemming van het parlement.

Het zou getuigen van ethische hygiëne mochten politieke partijen vooral investeren in onafhankelijk advies in plaats van afhankelijk te zijn van lobbyisten en communicatiespecialisten die vooral de partij- en/of industriële belangen behartigen in plaats van het algemeen belang.

Ten slotte,
Lockheed Martin heeft in de zaak over het Amerikaanse rakettenschild een grens overschreden waardoor niet alleen de Amerikaanse belangen geschaad werden maar zelfs de wereldvrede in het gedrang kwam. Van zo'n partner afhankelijk zijn - wat het geval is indien we kiezen voor de F-35A - is niet alleen onverstandig, het botst met zowel democratische als morele principes. No pasarán!
 
 
[1] Dominique Soenens, Lobbyen in de Wetstraat, uitgeverij EPO,
 
 
 
 
 
 
Pjotr's Dwarsliggers Defensieteam