GDF SuezHet was De Tijd die de bal een week geleden, na een voorzet door de CREG, aan 't rollen bracht. De Belgische staat en het gros van de Belgische gemeenten bleken dik opgelicht door Frankrijk, weer eens.

 

Ruim een week geleden berichtte De Tijd, op basis van een vertrouwelijk rapport van de CREG, dat Electrabel verdacht veel betaalde voor het gas dat het aankocht van het Franse Suez voor haar elektriciteitsproductie. Daardoor zou een netto-winst van minstens 500 Mio frauduleus naar Parijs doorgesluisd zijn. GDF factureerde artificieel opgeklopte, hoge prijzen voor dat gas. Electrabel bleek plots al haar gas in Frankrijk aan te kopen. CREG had dat al in juni 2013 aan de bevoegde ministers gerapporteerd, maar daar was verder niets mee gebeurd.

Netto-resultaat van die operatie is dat de Belgische overheden samen zwaar verlies leden: minder belasting op de (artificieel gedrukte) winsten en merkelijk minder opbrengsten voor de gemeenten die 40% van de aandelen bezitten van de Electrabeldochter Electrabel Consumer Solutions. De Vlaamse minister voor binnenlandse zaken Bourgeois (N-VA) riep de gemeenten daarop op om dat grondig uit te klaren.

Electrabel en Suez reageerden eerst alsof ze van niets wisten. Daarna beloofden ze mee te werken aan de onderzoeken van de Bijzondere Belastingsinspectie (BBI). Politiek probeerden de klassieke partijen de zaak dood te zwijgen.

Waarnemers stelden vast dat de meeste andere elektriciteitsleveranciers wel redelijke winsten maakten in diezelfde periode. Ze merkten ook de omvang van de doorgesluisde winsten dezelfde was als de hoogte van de nucleaire heffing (500 Mio).

Nochtans is die nucleaire heffing in alle opzichten redelijk bescheiden. De CREG en alle andere experten (andere dan de Nationale Bank) schatten de reële nucleaire bonus immers op zo'n twee miljard in. Die bonus is de meerwinst die Electrabel kon boeken doordat ze nucleaire centrales langer mag laten draaien dan initieel toegelaten. De 'Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas', afgekort 'CREG', timmert zich ondertussen een sterke reputatie als beschermer van de burgers bijeen.

Door die bonus krijgt Electrabel een groot voordeel tegenover al haar concurrenten. Dat verstoort de markt. Mede daarom is zo'n heffing nodig en verantwoord. Maar Electrabel dacht blijkbaar eens goed wraak te kunnen nemen op die domme Belgen. Blijkbaar merkte geen enkele van de gemeentelijke bestuurders in Electrabel CS dat grootschalige bedrog. Denk hierbij dan vooral aan enkele groot-cumulards zoals Geert Versnick (OpenVLD), de Brugse burgemeester Patrick Moenaert (CD&V) en zijn Leuvense collega Louis Tobback.

Deze politici bleken al die maanden echter – voor zover één volle week na het artikel in De Tijd bekend – niet bekwaam tot ingrijpen wanneer België, en dus ook hun eigen kiezers opgelicht werd. Dat geldt ook voor de federale staatssecretaris van energie (Melchior Wathelet, CDH), de minister van economie (Johan Vande Lanotte, sp.a), die van Financiën (Steven Vanackere en Koen Geens, CD&V) en de andere leden van de kern Elio Di Rupo (PS), Pieter De Crem (CD&V), Joelle Milquet (Cdh), Didier Reynders (MR) en Alexander De Croo (Open VLD).

Dat ze vorige week dan beslisten om in Intermixt, de gemengde intercommunale voor de elektriciteitsdistributie, uitleg te vragen, dat lijkt daarom ook in alle opzichten op vijgen na Pasen.

Wie dient nu eigenlijk het algemeen belang?

Blijkbaar alvast niet al deze mandatarissen.

Dwarsligger

BIjlage:

Overzicht van bestuurders die de belangen van de gewone burgers niet wisten te verdedigen tegen de graaizucht van GDF Suez - tot De Tijd de bal aan 't rollen bracht