Nu de nog steeds populaire Bart De Wever bereid is om zich te 'smijten' en kandidaat premier is, worden de verkiezingen van 2024 de laatste kans om tot beter bestuur te komen. Het wordt géén gemakkelijke opdracht want de Franstalige minderheid weet zich beschermd tegen de meerderheid.
De federale en Vlaamse verkiezingen van 2024 worden cruciaal voor de toekomst van Vlaanderen. Terwijl grote maatschappelijke beslissingen, inclusief de monetaire, overgeheveld werden naar de EU kampt de Belgische federale politiek met een gebrek aan vertrouwen vanwege de bevolking. De mensen zijn kwaad zo lazen we.
Laten we even de geostrategische evolutie buiten beschouwing en houden we het op de binnenlandse politiek.
De vertrouwensbreuk berust op het verwijt dat de federale staat geen éénduidig beleid op maat van de twee grote regio’s, Vlaanderen en Wallonië, kan waarmaken. De politieke visies zijn te verschillend.
Een tweede verwijt is dat de federale staat al te veel sinterklaasallures aannam waardoor de staatsschuld schrikbarend gestegen is1. Daar komt nog bij dat drastische EU-energiemaatregelen de verdere verarming nog nijpender maakt.
Uit de recente onderzoeken zouden de Vlaamsgezinde partijen, N-VA en Vlaams Belang tussen 45 en 50 procent van de stemmen binnenrijven. In aantallen betekende dat bij voorbeeld voor de verkiezingen van 2019 op federaal niveau 1.896.964 kiezers.
Het zijn deze kiezers en nog een aantal Vlaamsgezinde kiezers die om andere redenen nog steeds voor een ‘traditionele’ partij stemmen, die voor een dilemma staan.
Op het N-VA partijcongres stelde Bart De Wever de retorische vraag welke andere partij dan N-VA wil en kan zorgen voor een structurele shift die moet voorkomen dat Vlaanderen verarmt? Of hij daarmee ook de kiezers van het Vlaams Belang kan overtuigen is twijfelachtig. Dat verdient wat meer aandacht.
Fundamenteel verschil tussen Vlaamse en federale verkiezingen
Tom Van Grieken weet zich als voorzitter van de grootste partij verzekert van succes.
Zijn aanbod is om na de verkiezingen van 2024 in het Vlaams parlement een afscheidingsverklaring op te stellen. Hij weet ook wel dat dit onmogelijk is op het federaal niveau en dus zal hij in het Vlaams parlement naar een meerderheid moeten zoeken voor deze afscheidingsverklaring. Daarvoor is een verkiezingsoverwinning voor de Vlaamse verkiezingen noodzakelijk. Dan is zijn partij aan zet na de verkiezingen.
Hiermee wordt duidelijk dat het belang van de federale en de Vlaamse verkiezingen voor de toekomst heel verschillend zijn.
De kiezers moeten beseffen dat deze beide verkiezingen fundamenteel anders zijn
voor het belang van Vlaanderen
Voor wie Vlaanderen belangrijker vindt dan een politieke partij
Het ware dilemma voor de Vlaamsgezinde kiezer is dat hij zijn droom enkel kan waarmaken door voor N-VA te stemmen op federaal niveau waarbij hij genoegen neemt met zelfbeschikking. Tegelijk is een succes voor het Vlaams Belang in de Vlaamse parlementaire verkiezing belangrijk om tot een boedelscheiding te komen of ten minste als een grote stok achter de deur te dienen voor halsstarrig weigerende Franstaligen.
Vlaamsgezind of Belgischgezind, de verkiezingen van 2024 worden cruciaal voor de Belgische en Vlaamse toekomst. Fasten seatbelts!
Waarde lezers,
Ik hoor het u zeggen: het werden al zo dikwijls cruciale verkiezingen en het enige dat we zagen was een compromis waarbij Vlaanderen, telkens gechanteerd door de Frantaligen, een dure prijs betaalde voor enkele stukjes autonomie. Ditmaal zal het dus niet waar zijn wanneer De Wever slaagt in zijn opdracht.
Een lezer schreef het volgende: Het zou kunnen. Maar ik geloof er niet in. Als ik een franstalige strateeg in PS of Defi of MR was, zou ik beginnen met niet te antwoorden. Dat is weken gewonnen. Dan neen zeggen. Dan dwars liggen. Dan zijn we al maanden bezig. Dan de oproep van de koning en de media dat het land moet geregeerd worden. Appèl voor staatszin. En dan de weg vrijmaken voor Vivaldi 2. Hij besloot met: België is springlevend, op zijn Belgisch.
1 Ook op Vlaams niveau wordt er veel geld besteed aan de subsidiëring, maar de schuldgraad van Vlaanderen is niet dramatisch zoals dat wel het geval is voor Wallonië en voor België.
