‘Onder Dwarsliggers’ levert bijwijlen stof tot discussie waarbij ons Nederlands netwerk niet onbetuigd blijft. Hieruit blijkt dat ook Nederland nood heeft aan Dwarsliggers om op het rechte spoor te blijven. Een van die discussies ging over de natuur in Nederland … en was ‘’recht voor de rap’ zoals we dat van onze Noorderburen gewoon zijn.

Zo begon het

Hier komt het verhaal. Binnenkort moet vliegveld Lelystad hoe dan ook om economische redenen opengesteld worden om te dienen als overloop van Schiphol. Lelystad ligt pal tussen het ‘Natura 2000 gebied de Hoge Veluwe’ en ‘Natura 2000 de Noordvaarder plassen’. Vanaf 1 maart mogen auto's op de A50/A12 tussen Arnhem en Zwolle die pal langs ‘Natura 2000 de Hoge Veluwe’ loopt niet harder rijden dan 100 km/uur terwijl er op ongeveer 1 km hoogte vele vol geladen vakantievluchten overheen vliegen.

Nu ben ik niet de meest moeilijke persoon maar ik denk dan: “Wees dan consequent als regering en schaf ogenblikkelijk de zelf geschapen ‘Stikstof en PFAS wetgeving’ af waardoor je heel Nederland qua groei bijna op slot hebt gezet. Ik voel me bijna in een corrupt bananenland wonen.

Wij moeten in Nederland gelukkig zijn met wat we hebben en dat koesteren, uitbreiden en versterken waar mogelijk, maar geen overdreven economische groei nastreven. Hoe is het mogelijk dat een vliegreis naar Barcelona goedkoper is dan een treinreis naar Antwerpen? Iets voor al die duizend super overbetaalde nitwits in de EU om als eerste te corrigeren. Daar kan onze compleet milieugeschifte wensdenkende Frans Timmermans nog een puntje aan zuigen.

En dat lokte een ‘Dwarse reactie’ uit:

Ik denk dat we zo langzamerhand tegen de beperkingen van 'de polder' oplopen. Wie op ons land, zo groot als een  postzegel, 'natuur' wil hebben (wat een gotspe is omdat het allemaal cultuurlandschap is, maar dat terzijde) en ook met het vliegtuig op vakantie of naar mondiale zakencentra wil, die moet zich in allerlei bochten wringen en dan krijgen we dit soort tegenstrijdigheden.

Ik heb redelijk lang als muskusrattenbestrijder in zo'n ‘Natura 2000 gebied’ gewerkt (de Weerribben & de Wieden) en als je ziet hoeveel menselijke hulp die natuur nodig heeft om te blijven zoals ze is, dan valt je mond open van verbazing. Het natuurlijke proces van vervening moet door honderden rietsnijders, baggeraars en natuurbeheerders worden tegengegaan, want God verhoede dat Moeder Natuur doet wat ze al millennia doet, namelijk dichtgroeien en moeras omzetten in hoogveen. Op de Dwingelder Hei geldt van hetzelfde laken een pak: schapen en natuurbeheerders moeten voorkomen dat dit landschap dat door overbegrazing en menselijke ontbossing is ontstaan terug gaat naar zijn natuurlijke vorm: het naaldbos. En dat alles omdat in deze door mensen - boeren voornamelijk - geschapen habitat zich soorten hebben genesteld, die door macrobiotische Kabouters Plop  met verrekijker en knickerbocker meer worden bemind dan hun eigen vrouw of medemens. Wie te hard bezuinigt op de geestelijke gezondheidszorg loopt zo maar kans, dat enkele gestoorde mensen het tot natuurbeschermer, politicus, of beleidsmaker ontwikkelen.

Nog een leuk weetje: die moerasgebieden zijn een broeinest voor muggen en onderhand wordt de kans dat de exotische tijgermug en malariamug zich daar ook gaan vestigen. Romeinse burgers dachten dat mensen in hun stad ziek werden vanwege de kwade geur (mal-aria) van de omliggende moerassen. Pas onder Mussolini werden ze gedempt en als gevolg:

 https://nl.wikipedia.org/wiki/Pontijnse_moerassen 

In Nederland staan ecologen en fabrikanten van deet en horren vast te juichen als de verspreiders van ziektes zich hier nestelen, maar voor de mensen rondom die slecht ruikende plassen is het niet zo prettig. Evenmin voor de mensen die er moeten werken. Toen ik een keer mijn deet was vergeten en met m'n boot mijn klemmen ging controleren, zat ik binnen enkele minuten onder de muggenbeten. Die krengen steken immers dwars door je kleding heen. 

Helaas is het zo, dat die moerassen voor het waterbeheer wel belangrijk zijn; in de zomer houden ze grondwater vast, waardoor ook de weilanden en akkergronden eromheen tijdens hete zomers niet uitdrogen. En in natte winters houden ze water vast, waardoor het land eromheen niet overstroomt (de veengronden tussen het water zijn net sponzen). Wat volgt is een voortdurend wikken en wegen van belangen en risico's door waterschappen, provincies, gemeenten en natuurmonumenten. 

Of de Oostvaardersplassen nu ook zo'n functie hebben? Geen idee. Maar laten we ophouden 'natuurtje' te spelen in een van de meest dichtbevolkte landen ter wereld en ons in allerlei bochten te wringen, omdat onze regering zich heeft gecommitteerd aan ‘Natura 2000’ op een manier (Ecologische Hoofdstructuur), die steeds vaker regelrecht indruist tegen de belangen van mensen.  

Ook de Vlaamse Dwarsliggers deden hun zeg:

Dat natuurbeheer, Peter-Paul, gebeurt dan nog eens op de meest kortzichtige manier die denkbaar is: zonder het tijdperspectief dat de natuur zelf hanteert. Hier vlakbij mijn woning - op een kilometer of zes , heb je het natuurreservaat De Zegge. Ik heb het gedaan maar raad het iedereen af om er te gaan wandelen, want de muggen vreten je gewoon op en voor die enkele konikpaarden, die er rondlopen en zonder bijvoeren door mensen wellicht niet zouden overleven, hoeft het ook al niet. 

De Zegge is 112 hectare groot. Het waterrijke reservaat wordt door de mens in standgehouden door middel van schotbalken en pompen, die het waterpeil boven dat van het omringende landbouwgebied moeten houden. Als die kunstmatige dijkjes doorbreken loopt de Zegge in geen tijd leeg.

Nu is De Zegge een klein stukje dat overbleef van een eertijds zowat 1100 hectare groot moerasgebied in de vallei van de kleine Nete. Het was eeuwenoud. Zo oud dat de mensen geloofden dat daar, op die plaats en in illo tempore, het wrakhout van de zondvloed bijeengedreven was. Het verhaal werd verteld van generatie op generatie. 

Maar de knappe plannenmakers in Brussel hadden in hun kantoren, acht hoog, besloten dat het gebied moest ingepolderd worden en tot landbouwgebied omgevormd worden. Dat gebeurde, want men diepte de bedding van de kleine Nete zowat 2 meter uit, waardoor het water uit het omringende land via de rivier naar de zee kon. Wat overbleef was een nog steeds drassig maar vooral zuur land, waarop dan vervolgens grote boerderijen verschenen. 

Elk jaar opnieuw moeten de overgebleven boeren tonnen kalk uitstrooien. Bij regenweer spelt die kalk weer meteen uit, maar de kalkfabrikanten behouden alvast goede klanten.

Ik ken het gebied tamelijk goed. Mijn eigen vader is er geboren in één van de schaarse families die het gebied destijds terpsgewijs bewoonden. 's Winters kapten de mensen een blok ijs uit de in de streek bekende Zeggeloop en zetten dat ijs in een metalen emmer op de kachel te smelten voor drinkwater. In de talloze kreken en beekjes zwom snoek, lauw en brasem die de dun gezaaide bevolking tot voedsel dienden.

Maar het gebied moest in de moderne beschaving worden ingepast en omdat de groene jongens en de menselijke nostalgie ook mee moesten kunnen genieten, bleef dus het huidige Zeggereservaat over. De Zeggeloop zelf werd een open, stinkende riool, waar zelfs geen muggenlarven in leven blijven. En dat wil wat zeggen.

Niet eens 3 kilometer verder ligt het Olens broek, met zijn 80 hectare een kleinere kopie van het Zeggereservaat. Ook daar weer hetzelfde scenario: door toepassing van allerlei technische kunsttrucs wordt een reservaat in stand gehouden dat na de inpoldering in de kortste keren zou verdwenen zijn.

Als we nu zo nodig dringende behoefte zouden hebben aan de landbouwopbrengst van het ingepolderde gebied, zou ik zeggen dat er te discussiëren valt. Maar de boeren krijgen nu subsidies van Europa om hun productie te beperken en sommige van die boerderijen werden inmiddels tot maneges omgebouwd. Een andere werd omgebouwd tot amusementscentrum.

Als de uiterst intelligente en wijze besluitvormers zich op een wat langer tijdsverloop - het tijdperspectief van de natuur - hadden georiënteerd,  dan zouden allicht sommigen onder hen tot de ontdekking zijn gekomen dat de landbouwtechnieken zelfs in die jaren dermate in evolutie waren dat de dure inpoldering niet eens hoefde, alvast niet om de landbouwproductie te verhogen. Dan had het oorspronkelijke natuurgebied van 1100 hectare in zijn originele staat behouden kunnen blijven. Dan waren al die al even dure technische kunstgrepen om een onnatuurlijk schijn-natuurgebied in stand te houden niet nodig geweest. De natuur zelf zou haar ding wel hebben gedaan.

Maar kortlopende generaties "managers" wilden zo nodig snelle resultaten waarmee ze bij hun meerderen konden uitpakken en zo hun eigen promotiekansen veilig konden stellen. En politici konden pronken met weer eens een geweldige landbouwkundige prestatie. En voor natuurliefhebbers diende zich al evenzeer ‘gefundenes Fressen’ aan, nu ze een nieuw heilig doel hadden: ijveren voor het behoud van een onleefbaar partikeltje natuur, veeleer gelijkend op de wortel voor de snuit van de ezel.

We missen wijsheid in deze wereld. We hebben te veel korte termijnpolitiek, te veel kortzichtigheid, te veel eigenbelang.

Ooit zal het ons zuur opbreken.

Opnieuw een Dwarse uit de omgeving van Lelystad

Dat domme natuurbeleid kennen wij ook hier met de Oostvaardersplassen west van Lelystad als ultiem voorbeeld. Daar heeft men een achter een hoog hekken een kunstmatig natuurgebied geschapen met Konikspaarden en reeën zonder natuurlijke vijanden en een uitwijkmogelijkheid naar elders. Die dieren hebben zich geweldig vermenigvuldigd want wat moeten ze anders doen dan grazen, poepen, plassen en zich vermenigvuldigen. Meer lol is en was er niet te beleven. Door gebrek aan voedsel stierven er elke ietwat strenge winter honderden dieren. Burgers gingen uit medelijden de dieren illegaal bijvoeren door balen hooi en stro over de hekken te kieperen hetgeen tot de nodige rellen en politie-ingrijpen heeft geleid. Uiteindelijk vielen de schellen van de ogen van die zogenaamde groene grijze baardmannen en is men de afgelopen twee jaren duizenden reeën gaan afschieten. Een aantal Konikspaarden heeft men gevangen en overgeplaatst naar het natuurlijk ontstane natuurgebied De Slufter op noord Texel. Die wilde paarden blijken daar vanwege hun natuurlijk gedrag weer overlast te bezorgen voor toeristische natuurwandelaars en moeten er dus ook weer weg. Waar naar toe weet niemand, althans ik nog niet; mogelijk naar Polen? Dierenstress alom want die wilde dieren vang je niet eenvoudig en dit nog los van alle personeels- en transportkosten. De waanzin ten top.

Waarop een andere Dwarsligger kort samenvatte

De natuur ageert niet ecologisch! Zij is voortdurend in beweging, daar waar wij toch willen behouden, roeit zij zelfs soorten uit. Zij brengt water waar gisteren land was en omgekeerd, en dat allemaal zonder overleg en inspraak. Daar moet paal en perk aan gesteld worden en al goed dat we daar de Groenen voor hebben. Met een beetje geluk en met de vele muggen kunnen we bij de Zegge misschien zelfs malaria terug introduceren, vooral nu het een beetje warmer wordt. Na de wolf zou dat de tweede grote triomf van de restauratie zijn. Duimen maar…

 

Epiloog

Waarde lezers,

Opnieuw kunt u vaststellen dat net als in het klimaatdossier, eenzelfde ‘hovaardigheid van de moderne mens’ aan de basis ligt van de problemen die we met de natuur kennen. Wij denken om, in naam van de natuur, de natuurevolutie straffeloos te kunnen naar onze hand zetten. We kunnen ons afvragen hoe de moderne mens daartoe kwam, maar één ding lijkt zeker: hoe minder we in staat zijn om zonder hulpmiddelen te leven in de natuur, hoe meer we denken een ‘man made’ natuur te kunnen ontwikkelen.

Dat kunnen onze beleidsmakers alleen maar met het geld van ‘anderen’, van onsj dus. Politici die naar hun bevolking willen luisteren, hen respecteren en zélf een beetje gezond verstand hebben, zouden nooit aan dergelijke dure ingrepen beginnen zonder de raad en de toestemming te vragen van de bevolking, via een referendum bijvoorbeeld.

De werkelijkheid is dat EU-commissievoorzitter Ursula von der Leyen samen met haar secondant Frans Timmermans, en andere ‘despoten’ zoals een Guy Verhofstadt, die nog méér macht willen voor de EU, gruwen van inspraak.

Hebben we de EU te veel macht gegeven? Deze ‘Blow Up’ heeft, ondanks alle voordelen, alvast de Britten weggejaagd.