In de afsluiter van 2017 schreven we dat de USA niet zozeer aan (militaire) macht inboette, maar wel aan economische draagkracht en dat haar moreel gezag een flinke deuk kreeg door ondoordachte militaire interventies die allemaal eindigden in chaos.
In de laatste Defensie Nieuwsbrief schreven we dat Lockheed Martin, bouwer van de F-35, een ‘niet zo beste reputatie heeft’. Daarbij verwees ik naar nieuw onderzoek en dat is het onderwerp van deze nieuwsbrief.
Er zijn weinig onderzoeksjournalisten met de autoriteit van een Seymour M. Hersh of Gareth Porter. Hun analyses gaan vér voorbij de waan van de dag en tonen soms een beeld dat alle media beschaamd doet kijken naar hun eigen oppervlakkige berichtgeving.
Over het onderzoek van Seymour Hersh naar de Amerikaanse raketaanval op een verlaten Syrische vliegveld als vergelding voor de (vermeende) chemische aanval van Assad in het dorp Khan Shaykhun, hebben we reeds bericht (hier te lezen). Ook ons eigen onderzoek deed vermoeden dat de daders eerder de jihadisten zelf waren. Voor de traditionele media klopte dergelijke informatie niet met het beeld van oorlogsmisdadiger dat ze ononderbroken de wereld instuurden en dus werd ook het resultaat van Hersh’ onderzoek genegeerd. Wat voor alle duidelijkheid Assad niet vrij spreekt van de misdaden die ook hij wel degelijk beging.
Lockheed Martin saboteerde politieke deal met Noord-Korea
Gareth Porter deed onderzoek naar de voorgeschiedenis van het actueel conflict met Noord-Korea en kwam tot de vaststelling dat de escalatie met het risico op de inzet van nucleaire wapens niet veroorzaakt werd door Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un maar door de sabotage van de Amerikaanse wapenindustrie met als voornaamste speler, vicepresident Dick Cheney als loopjongen van Lockheed Martin. lees hier het volledig artikel. Zonder enige kennis van deze voorgeschiedenis is het gemakkelijk om beide ‘bad guys’, Trump en Jong-Un te veroordelen. Fout, zo blijkt duidelijk uit dit onderzoek.
Enkele veelzeggende citaten uit dit uitgebreid artikel ‘How Cheney and His Allies Created the North Korea Nuclear Missile Crisis’ (vrije vertaling)
“De Trumpadministratie verkondigt nu al maanden dat de crisis met Noord-Korea het resultaat is van de voortgaande nucleaire bedreiging en het weigeren van een diplomatieke oplossing. Nochtans, bereikte Noord-Korea zowel met de Clinton als met de George W. Bush administratie overeenkomsten die deze bedreiging hadden kunnen voorkomen.”
En verder
“De archieven tonen aan dat Cheney en zijn medestanders de diplomatieke inspanningen deden mislukken … omdat deze overeenkomsten politieke obstakels zouden zijn voor de uitvoering van het hoofdobjectief van deze groep: de financiering en het bouwen van een nationaal antiraketsysteem. Dit verhaal van Cheneys bemoeienissen om twee overeenkomsten te kelderen toont hoe een nationaal veiligheidsbelang werd opgeofferd voor een groots tijd- en geldverslindend project dat enkel de belangen diende van de machtige bouwers van dit systeem.”
Ten slotte nog dit:
“De voornaamste speler was Dick Cheney, wiens vrouw, Lynne Cheney ‘ earned more than half a million dollars’ als lid van de raad van directeurs van Lockheed Martin van 1994 tot 2001. (…) Niet minder dan acht figuren met directe of indirecte banden met Lockheed Martin, de leidende firma voor het rakettenschild, werden lid van de nieuwe politieke administratie.” Veel meer feiten kan u lezen in het uitgebreid artikel. Een absolute must.
De nieuwe juridisch waterdichte corruptie
Naar aanleiding van het boek dat Dominque Minten schreef over ‘Lobbying in de Wetstraat’1 vroeg hij mij of er sprake kon zijn van omkoping. Toevallig had ik daarover voordien nog een vertrouwelijk gesprek gehad met een Belgische topgeneraal in actieve dienst. We waren het eens dat de oude vorm van corruptie, een enveloppe met geld of andere ‘Agustatoestanden’ bij heel grote opdrachten tot het verleden behoorden. Waar we vandaag mee te maken hebben is de ‘juridisch’ waterdichte methode om handlangers achteraf te belonen via lucratieve bestuursmandaten of adviesopdrachten.
Het is kinderspel voor een machtige speler als Lockheed Martin met een uitgebreid netwerk aan gelieerde bedrijven om ‘welwillende’ autoriteiten achteraf te belonen met een lucratief mandaat. We kunnen daarbij alleen maar de feiten vaststellen zonder ook maar met een beschuldigende vinger te wijzen naar personen die daarvan genieten. Een voorbeeld:
Nederlandse ex-staatsecretaris wordt communicatie-adviseur
Het is bekend dat de voormalige Nederlandse staatssecretaris Jack de Vries die nauw betrokken was bij het tot stand komen van de Nederlandse F35-deal in 2011 … sinds 2011 werkt voor HK Strategies (Hill+Knowlton Strategies Brussels de PR firma die de F-35 promoot in onze landen).
Bron: http://www.jackdevries.nl/ (print screen)
Dat hijzelf daar géén geheim van maakt bewijst dat dit systeem juridisch waterdicht is, maar daarom niet minder vragen oproept.
Het zou de Nederlandse én Belgische politieke wereld moeten aanzetten om alle politici en hoge ambtenaren en hun families die ooit meewerkten aan een belangrijke openbare aanbesteding te verbieden om ooit nog functies als adviseur of bestuursmandaat te bekleden, tenzij mits de formele toestemming door het parlement.
Het zou getuigen van ethische hygiëne mochten politieke partijen vooral investeren in onafhankelijk advies in plaats van afhankelijk te zijn van lobbyisten en communicatiespecialisten die vooral de partij- en/of industriële belangen behartigen in plaats van het algemeen belang.
Ten slotte,
Lockheed Martin heeft in de zaak over het Amerikaanse rakettenschild een grens overschreden die niet alleen de Amerikaanse belangen schaadt maar zelfs de wereldvrede in het gedrang brengt. Van zo’n partner afhankelijk zijn (wat het geval is indien we kiezen voor de F-35A) is niet alleen onverstandig, het botst met zowel democratische als morele principes. No pasarán!
1 Lobbyen in de Wetstraat, uitgeverij
