Kort en bondig is een reeks met korte Dwarse bijdragen voor al wie gebeten is om méér te weten dan wat de traditionele media ons vertellen.
(Foto Wikipedia: Gesprek Biden - Poetin)
Het taalgebruik van onze wereldleiders
Joseph ‘Joe’ Robinette Biden jr. etaleerde in Polen zijn exquis taalgebruik. Ik die dacht dat enkel Trump een ophitsend taaltje gebruikte, maar had het mis. Joe verviel in zijn jeugdtaaltje, dat van provo’s. Je weet het nog wel; het zootje dat in Nederland probeerde om de Amerikaanse ambassade binnen te dringen omdat ze tegen de oorlog in Vietnam waren. Ze staken Amerikaanse vlaggen in brand.
Poetin is een slachter, een dictator … In Godsnaam die man kan niet aan de macht blijven.
Als dat géén provo-taaltje is!
Het was uit persoonlijke verontwaardiging om wat Poetin de kinderen in Oekraïne aandoet, bevestigde hij nadien zijn uitspraken. Tja een president is ook maar een mens en veel gewone mensen zullen zijn uitspraken ongetwijfeld bijtreden. Alleen moet hij na deze uitspraken voor een internationaal publiek niet meer afkomen met zijn presidentiële slogan dat hij de Amerikanen (maar niet andere volkeren!) wil verenigen.
Ook Vladimir Vladimirovich Putin heeft zo zijn eigen taaltje. Begrijpelijk voor een vechtersbaas uit St Petersburg dacht ik en ook ditmaal was ik verkeerd:
Voor de topontmoeting met Biden in Geneve had hij voor het eerst sinds drie jaar een persmoment met Amerikaanse journalisten. Op hun vraag of Rusland een cyberoorlog met de USA voerde, antwoordde hij ” that there has been no proof of Russian government involvement. En “Without evidence, you can take your complaint to the International League of Sexual Reform.”
Niemand begreep wat hij bedoelde, tot bleek dat het ‘International League of Sexual Reform’ niet bestaat. Voor een onbestaande klacht moet je bij een onbestaande instantie zijn. Deze verwijzing was een quote uit The Golden Calf, een roman van de Russische schrijvers Yevgeny Petrov and Ilya Ilf.
Nog eentje: Tijdens een interview met NBC werd hem gevraagd waarom hij zo hard was voor zijn politieke tegenstanders? Zijn antwoord was een verwijzing naar de bestorming van het Capitool en de vervolging van politieke opinies in de VS: “We have a saying, “Don’t be mad at the mirror if you are ugly,” De pot verwijt de ketel zouden wij zeggen … Ook dat is een quote, ditmaal uit het stuk “The Government Inspector” van Nikolai Gogol. Every.”
Oligarchie is geen uitwas maar het einddoel
Een bloemlezing op Wikipedia leert ons heel wat over oligarchen.
Socioloog Robert Michels stelde dat alle organisatievormen, onafhankelijk van het democratische of autocratische gehalte in het begin, onvermijdelijk oligarchisch
klasse voor ogen heeft.”
De beroemdste oligarchische polis was Massalia (het latere Marseille), wiens staatsinrichting gedurende de oudheid de bewondering van velen genoot. Ook de poleis Sparta, Korinthe en Athene zijn ooit voorbeelden geweest van oligarchieën, evenals enkele Nederlandse steden in de 17e en 18e eeuw. Ook de Fenicische handelsstad Carthago was een oligarchie.
Fier als een Leider van een nooit eerder zo eensgezinde NAVO (én EU) beleeft president Joseph Biden momenteel een ‘moment de gloire’. Terecht!
De VS zullen méér gas leveren aan Europa. Het lijkt op een geschenk, waar we hem dankbaar voor mogen zijn. Alleen zal snel duidelijk worden dat wij daar een veel hogere prijs zullen moeten voor betalen dan de prijs die we betaalden aan Rusland. Voldoende reden voor China, India, Brazilië … om meer Russisch gas te kopen aan braderieprijzen.
De EU zal zich herbewapenen en ook daar zullen de VS-wapenboeren zich rijk rekenen. Met dank aan Joe!
Dat de strafmaatregelen ook al meer nadelen opleverden voor de EU dan voor de VS kunnen we ook op onze debetzijde schrijven.
Joe Bidens speciale banden met Oekraïne
Over zijn banden met Oekraïne is het laatste nog niet gezegd. Onder meer wie de Oekraïners zijn die hij (wij dus ook) steunt? Iemand zei mij: “Er loopt momenteel heel raar volk rond in Oekraïne. Ik hoop dat dit zich niet tégen ons zal keren.”
Ik kan mij voorstellen dat weinig kritische lezers deze bedenking niet graag zullen lezen en er nog minder zullen bij stil te staan. Net zo min als we willen stilstaan bij de berichten over de enorme Amerikaanse legerstock die na de evacuatie uit Kaboel, in handen viel van de Taliban.
Over de mensen waarmee zijn zoon in Oekraïne goede relaties heeft, werd veel minder geschreven: Wanneer Biden nu waarschuwt voor de Russische inzet van chemische wapens, is dat niet zomaar. Hij weet immers maar al te goed welke rol zijn zoon speelt in de biolabs in Oekraïne. Dit bericht daarover is heel relevant:
“Twee weken geleden meldde de GatewayPundit dat Rosemont Seneca, het bedrijf van Hunter Biden, geld doorsluisde naar Metabiota, een van de bedrijven achter de oprichting van Biolabs in Oekraïne.”
De vraag van één miljoen: Waarom bio-labs in Oekraïne???
Westerse sponsors voor extremistische organisaties in Oekraïne
In een analyse over de situatie in Oekraïne verwees ik naar de financiële steun door de Nederlandse ambassade in Oekraïne, eraan toevoegend dat de link helaas niet meer actief was. Gelukkig kon een trouwe lezer deze informatie terugvinden in de archieven:
Hier ziet u de bijdragen van zowel de VS als de Nederlande ambassade aan een extremistische anti-Russische TV zender in 2013, nog vóór de annexatie van de Krim! Hun bijdrage maakt zowat de helft uit van de inkomsten. Zou de Nederlandse regering wel geweten hebben wie ze sponsorden?
Fact Check: Hernieuwbare energie is de goedkoopste
Het VRT-programma Pano wordt door heel veel mensen bekeken. Heel dikwijls worden er onfrisse situaties aan de kaak gesteld die leiden tot een debat en politici tot actie dwingen. Relevant dus én daarom des te belangrijker dat wat men aantoont ook juist is.
In een recente reportage op woensdag 9 maart over Energie-kernenergie-kernuitstap werd aan de essentie van het energieprobleem voorbijgegaan:
Voor die elektriciteitsvoorziening heb je drie op elkaar afgestemde partners nodig: de producenten, de regulator en de verbruiker. Het is immers essentieel dat ondanks een variabele vraag het aanbod steeds exact overeenstemt met deze vraag. Dat is een voorwaarde voor netstabiliteit. Deze verschillen tussen vraag en aanbod moeten binnen extreem korte tijden weggewerkt worde; schakeltijden orde van grootte 5 milliseconden, zo niet grijpt de netbeveiliging in en wordt het net afgesloten. Elia zorgt voor dit evenwicht dat netsturing genoemd wordt.
Essentieel is dat de beschikbare capaciteit de drijvende factor is voor de stabiliteit en niet de prijs.
Een markt waarbij te allen tijde de beheersing van de leveringscapaciteit de centrale grootheid is heet capaciteitsmarkt. Voor een juiste beoordeling van de energieprijs moeten we het verschil kennen tussen een capaciteitsmarkt en de actuele ‘energiemarkt’:
In een capaciteitsmarkt staat de gegarandeerde leveringscapaciteit verplichting voor de elektriciteitsproducent centraal. Als leverancier biedt deze een capaciteit aan, gebonden aan een prijs over een lange periode (bijv. per jaar). De regulator vult de ogenblikkelijke vraag naar capaciteit in, startend met de laagste prijs. De eindprijs voor de consument is bijvoorbeeld een gewogen gemiddelde.
In een energiemarkt wordt de capaciteitseis gereduceerd tot een korte tijd, bijvoorbeeld één uur. Dat betekent dat de leveringsgarantie in de tijd beperkt wordt en toelaat dat producenten met een volatiele productie kunnen meespelen. Daardoor valt de langetermijngarantie weg. De leveranties worden in het net ingeschakeld op basis van de prijs startend met de laagste. Maar door de vrijemarktwerking is de eindprijs deze van de laatst ingeschakelde. In periodes van schaarste is dit de prijs van de back-up (zie verder), wat tot een bonanza kan leiden zoals Pano aantoonde.
Het gevolg van het verschil tussen beide is dat in een capaciteitsmarkt de leverancier altijd de afgesproken capaciteit moet leveren en wanneer die wegvalt (zon of wind) zelf moet zorgen voor een alternatief; voor een back-up. Dat wil zeggen dat de leverancier van wind- en zonne-energie die niet kan geleverd worden moet opdraaien voor de kosten van de back up. Daardoor wordt de kostprijs verdubbeld bij een korte periode en nog meer wanneer het gaat over langere periodes.
In de huidige energiemarkt wordt die kostprijs NIET betaald door de producent van hernieuwbare energie, waardoor een vals beeld ontstaat als zou hernieuwbare energie de goedkoopste zijn. Men vergeet naast de back up productie gemakshalve ook nog de kosten voor de netuitbreiding , voor de instabiliteitbeheersing en voor de inpassingsverliezen van het net. Kortom,
Hernieuwbare energie is niet de goedkoopste!