Gastauteur Eric Blondeel deed onderzoek naar de uitbraak van COVID-19 en maakte een kritische analyse van de manier waarop men nationaal de pandemie aanpakte.
Internet onderzoek toont aan dat de uitbraak van COVID start in augustus/september 2019. China en de WHO hebben de regels niet toegepast waardoor een pandemie onvermijdelijk was. België heeft ondanks massale multidisciplinaire inzet van de wetenschap bar slecht gepresteerd door een te late en foute strategie eindigend in een aankomende economische/sociale ramp. WHO en wetenschap gingen zwaar in de fout door het negeren van de noden en de urgentie bij de huisarts en de gebodenkansen. In de achtergrond zijn lobby’s actief ten nadele van mensenlevens.
COVID-19 is de ziekte veroorzaakt door het SARS-CoV-2 virus of de Chinese alternatieve naam HCoV-19 virus (de naam ligt gevoelig in China vooral CCP virus). Dit virus was al aanwezig in Wuhan tijdens de Military World Games van 18 tot 27 oktober 2019 met 10 000 deelnemers. Ter plaatse of terug thuis zijn deelnemers ziek geworden. Er waren maatregelen opgelegd naar hygiëne, voedsel, temperatuurmeting in de luchthaven, en de omgeving was een spookbeeld.
Analyses van satellietbeelden tonen een verhoogde verkeersstroom bij de ziekenhuizen startend in augustus. De COVID tijdslijn start waarschijnlijk augustus/september en niet 4 à 5 maand later op 31 december volgens de WHO tijdslijn. Deze feiten tonen aan dat China de verplichte melding aan de WHO heeft nagelaten. De verspreiding van COVID clusters op wereldschaal is eind oktober gestart met de Military Games en via de luchthaven van Wuhan met rechtstreekse luchtverbindingen naar de meest belangrijke steden. Deze werd gesloten op 23 Jan 2020,ongeveer 5 à 6 maand na de eerste besmetting. Dit verklaart waarom in Italië meerdere mutaties aanwezig waren bij de uitbraak.
De virus uitbraak heeft dan ook niets te maken met het Wuhan “wet-market” verhaal van december 2019 dat een zoönose moet ondersteunen zoals de Chinese regering en virologen ons voorhouden.
Voor het beheersen van virusinfecties is tijd extreem belangrijk. Toch heeft China (doelbewust?) meer dan 4 maanden cruciale tijd en informatie laten verloren gaan, daarna heeft de WHO China twee maanden ontzien waardoor een pandemie onvermijdelijk was. Dit leverde ook bij ons nevenschade. Zo zegt prof. Goossens dat intens testen de minste mensenlevens kost en zijn voorkeur geniet, maar onbekend was omdat de WHO Taiwan niet los van China wil behandelen. De schaduw van China reikt ver.
Ook België is geen toonbeeld van hoe je met virussen omgaat. Katje Lee krijgt internationale aandacht met als kernpunt de keuze tussen wetgeving of emotie, zelfs als het om mensenlevens gaat. Het veterinair draaiboek legt onmiddellijke euthanasie op bij illegaal grensoverschrijdend transport. Steven Van Gucht wordt opgevoerd om dit te verduidelijken. Niet nodig volgens minister Weyts en nog onbegrijpelijker ook voor viroloog Van Ranst. De rechter neemt vijf weken voor een hoogdringende beslissing, geen boete voor illegaal transport en kat Lee blijft voor een onbepaalde tijd in het land, de kosten zijn voor de burger. Ons sanitair draaiboek tegen virusinfecties is hiermee vogelvrij verklaard, emoties worden het nieuwe normaal en drukkingsgroepen nemen de wet over, en dit op het ogenblik dat we ervaren hoe dramatisch een virusinfectie kan zijn. Welkom op de puinhoop van de nieuwe wereld.
Aanpak
Ondanks het betrekken van massaal veel experts en royale vergoedingen zoals 2,4 miljoen voor consultants en 3 miljoen euro voor apothekers heeft volgens de OESO België het slechts gepresteerd. De MSM hielden dit verborgen door geen gewogen sterftecijfers te gebruiken. Waar ging het fout?
Hoe een virusinfectie moet aangepakt worden is overduidelijk en zelfs internationaal geregeld voor planten en dieren gebaseerd op decennialange ervaring. Behalve het aspect vernietiging, is dit perfect toepasbaar voor mensen. De keuze van de veearts/viroloog Van Gucht om dit in goede banen te leiden was de perfecte keuze, en het draaiboek ‘geen vaccin beschikbaar’ moest geïmplementeerd worden. Dit betekent onmiddellijk ingrijpen, isoleren (quarantaine) en grenzen sluiten, beschermingsmiddelen inzetten, meten en testen. De enig mogelijke efficiënte optie is immers corona vrij (uitbannen virus en grenzen controleren).
Verbazend is dan ook dat virologen/regering verkozen dit op kennis en ervaring gebaseerde draaiboek niet te volgen, de grenzen niet te sluiten en kostbare tijd te verliezen door een batterij aan expertgroepen samen te stellen, door de verloren tijd ging de mogelijkheid voor testen verloren. Nog verbazender is dat deze experts niet opteerden voor corona vrij, maar voor een vaccin dat er zeker in het eerste jaar niet komt, beschermingsmiddelen zoals mondmaskers zijn niet belangrijk (en dit voor een virus dat dominant luchttransport gebruikt) en een (deels zinloze) lockdown uitroepen op basis van foute computersimulaties in plaats van isoleren. Het resultaat is een economische en sociale ramp die jaren zal aanslepen en bijkomende slachtoffers maakt. Pas twee maand en bijna 10 000 doden later, en een gewogen sterftecijfer behorend tot de hoogste ter wereld rijpen de geesten. Wat aanvankelijk had moeten gebeuren namelijk testen en isoleren, wordt veel te laat ingevoerd maar nu met open grenzen. Het coronavrij doel is onhaalbaar, en het risico op nieuwe golven tot hopelijk een vaccin beschikbaar komt, wordt in koop genomen. Mondmaskers en sociale maatregen worden de norm voor heel lange tijd, en is in ons gepolariseerd sociaal klimaat moeilijk haalbaar, denk maar aan de lockdown feesten, BLM betogingen en de bedrijfssluitingen die er aankomen, ook dit ondergraaft de motivatie.
De huisarts wordt door de experts niet gewaardeerd, nochtans komen zij het eerst in contact met de besmetting en kennen de zieke. Door gebrek aan beschermingsmiddelen werd afstandsdiagnose ingevoerd en potentiële antivirale medicatie werden afgeraden tot verboden. Dit heeft als gevolg dat veel patiënten te lang hebben gewacht, en dus niet geholpen en doorverwezen konden worden. Cruciale tijd ging verloren waardoor de pandemie verdiept en meer slachtoffers vallen.
Voor de media golden tot vervelens toe het wekenlange spektakel, de buis werd overspoeld met uren corona en een aantal virologen verlieten de wetenschap om superster te spelen, inclusief controversiële uitspraken.
De WHO heeft in een poging om China ter wille te zijn haar taak om een pandemie te vermijden, genegeerd. Nog erger, toen de pandemie duidelijk zichtbaar was, werd overgeschakeld op paniekzaaierij. Enerzijds door de WHO directeur die COVID >30 maal dodelijker verklaarde dan griep, en daarmee de kaart trok van de vaccinproducenten (ook WHO’s core business), Virus Mania, en anderzijds de alarmerende voorspellingen door computermodellen met alarmerende sterftecijfers.
Zweden had geen overheidsingrijpen en toch bleken de voorspellingen meer dan 2 orden fout.
Experts en WHO minimaliseerden aanvankelijk onterecht mondmaskers en verkozen “social distance”. Testen op goede mondmaskers (chirurgische maskers zijn niet efficiënt voor aerosolen) geven een BFE (bacterial filtration efficiency) tot 90%, praktisch wordt 65% aangenomen omdat de draagcondities niet ideaal zijn. Dit betekent dat bij een originele COVID reproductiefactor R0 = 2,5 deze gereduceerd wordt tot 0,8 en de besmetting uitsterft. Experts hebben maanden later de fout ingezien, mondmaskers worden nu aangeraden en zijn verplicht op openbaar vervoer.
Goed gebruikte mondmaskers zijn de hoeksteen van bescherming in het verre oosten, waar ze niet begrijpen waarom wij die niet gebruiken. Dit is de zwarte vlek van het regeringsbeleid geworden. Een strategische stock werd vernietigd om redenen die wenkbrauwen doen fronsen, of de vluchtelingen crisis.
Strategie
De meeste landen hebben vanwege de complexiteit experts aangetrokken die per land een eigen strategie aannamen met wisselend succes. Dit is wel interessant omdat een latere analyse goede en slechte maatregelen kan elimineren. De 3 basis strategieën zijn uitbannen, afvlakken en verantwoord gedrag.
“COVID vrij“ is de strategie bij uitstek wanneer geen vaccin bestaat. De aanpak is een combinatie van beschermingsmiddelen, intens testen, isoleren, quarantaine en vooral de grenzen sluiten. Voorbeelden zijn Korea, Taiwan, Nieuw Zeeland . Het idee dat prof. M. Baker volgt is pure logica: een (strakke) lockdown (gesloten grenzen of quarantaine) gekoppeld aan snelle testen. De incubatieperiode van 5 à 6 dagen voor corona laat een tijdwinst toe indien test resultaten beschikbaar zijn op minder dan 2 dagen, hierdoor daalt de besmettingsoverdracht mogelijks onder 10%. Het COVID reproductiegetal R0=2,5 wordt herleid tot onder 0,3 en het virus verdwijnt snel, wat NZ en Taiwan bewezen hebben.
“Flatten the curve”. Is een strategie is gebaseerd op het geloof in (snel) beschikbare vaccins en modellen die het besmettingspatroon voorspellen. Deze leverden alarmerende cijfers en een tekort aan ziekenhuisbedden, wat op zijn beurt leidt tot paniekoplossingen met lockdown als gevolg. Bepaalde landen rekenden op een beperkte lockdown zoals Nederland via groepsimmuniteit, of Duitsland die voordeel haalden uit de lange incubatietijd gekoppeld aan intens testen. Onder deze strategie blijft de pandemie sluimeren met een risico op tussentijdse opstoten ( //medium.com/@tomaspueyo/coronavirus-the-hammer-and-the-dance-be9337092b56">the hammer and the dance) en is pas definitief beheersbaar met een vaccin. Verder wordt aangetoond dat dit een gevaarlijke gok is.
Denemarken was trendsetter met een snelle semi-lockdown en grensblokkering. Landen als het VK hebben de maatregelen traag ingevoerd maar vooral voor het open houden van de luchthavens wordt een zware prijs betaald. Bij de VS ligt de verantwoordelijkheid bij de individuele staten (niet Trump), vergelijkbaar met de EU.
Zweden heeft een aanpak gebaseerd op aanbevelingen en geen verplichtingen. De verantwoordelijkheid ligt bij de burger, de economische en sociale ontwrichting is beperkt, en de dodentol ligt tussen de twee vorige strategieën met een halvering van de gewogen slachtoffers vergeleken met België. Toch stelt Zweden zijn aanpak in vraag omdat de opbouw van groepsimmuniteit ver onder de verwachtingen ligt.
Experts weten niet waar het succes van Japans beperkte lockdown vandaan komt.
Sterfgevallen zijn weinig gevoelig aan de lockdown maar wel aan snel reageren.
Ziektebeeld
Fase 1 start onmiddellijk na besmetting en is asymptomatisch, tot 65% en meer vertonen geen symptomen (soms wel longschade), de overige vertonen een meestal korte periode van (hoge) koorts, hoesten en kortademig en soms diarree. Bij 20% van de besmette personen start soms na een gevoel van genezing een fase2 met klontervorming in het bloed, geblokkeerd zuurstoftransport en orgaan falen. Voor 5% is dit levensbedreigend. Dit verklaart meteen waarom de medische behandeling controversieel en complex is, er zijn enkel experimentele geneesmiddelen en de exacte behandelingswijzen waren aanvankelijk onbekend.
De besmettingsgraad is het grootst vanaf de dag voor de symptomen tot één dag erna. Vooral superverspreiders zijn problematisch.
Theoretisch is voor behandeling in fase 1 de eerstelijnszorg cruciaal, indien nodig met een antivirale cocktail (zoals voor HIV; COVID bevat een HIV gen), terwijl fase 2 een klinische behandeling vereist. Totaal onbegrijpelijk is dat de eerste lijn zorg genegeerd werd, huisartsen kregen noch uitgebreide beschermingsmiddelen noch antivirale medicaties, alle aandacht ging naar de ziekenhuizen.
Hoewel van in het begin bekend was dat het probleem stijgt met de leeftijd, werd dit door de experts genegeerd, zo werden kleuterscholen gesloten en zorginstellingen niet medisch ondersteund maar wel afgegrendeld.
Voor de Covid behandeling zijn er twee basisvisies mogelijk. Enerzijds op korte termijn de ontwikkeling van efficiënte antivirale middelen die resulteren in een milde ziekte met verlaagde uitbraak, vergelijkbaar met een zware griep. Anderzijds de lange termijn ontwikkeling van efficiënte vaccins.
Fase 1 vraagt een combinatie van antivirale en ondersteunende behandeling. Er zijn enkele potentiële niet klinisch geteste geneesmiddelen die nog geen goedkeuring hebben voor COVID gebruik. Daaruit volgt dat deze enkel in gecontroleerde tests mogen gebruikt worden en enkel voor evaluatie. Hierdoor mag een 70 jaar oud middel zoals hydroxychloroquine (HCQ) in principe niet gebruikt worden door de huisarts maar wel in klinische opzet. Dit heeft een dubbel gevolg enerzijds dat de huisarts niet beschikt over efficiënte geneesmiddelen en anderzijds gebeuren de testen onder fase 2 condities, terwijl de toepassing slechts in fase 1 effectief kan zijn waardoor foute conclusies getrokken worden.
Dokters die HCQ cocktails in het vroege stadium van fase 1 gebruiken zoals prof. Raoult claimen goede prestaties terwijl fase 2 testen negatief resulteren. Dit is een patstelling die ook in de media uitgevochten wordt vooral als reactie op Trump’s voorkeur. Behoorlijk laat heeft men dit ingezien. De bijkomende complexiteit is dat cocktails essentieel zijn zoals een antiviraal middel gecombineerd met zink om virusverankeringen te beletten samen met immuniteitonderdrukking. Extreem veel testen zijn nodig voor de vele combinaties en daar is geen tijd voor, Een WHO onderzoek moet nog starten voor het in 2003 ontdekte HCQ. Al op 3 februari waren patiënten beschikbaar maar de wetenschappers, inclusief de WHO, hebben de kansen niet gebruikt en 4 cruciale maanden laten verloren gaan, die niet meer recupereerbaar zijn wegens de dalende besmettingssgraad, diezelfde nalatige wetenschappers kraakten wel de individuele dokters die alles deden om hun patiënten te redden en dat ook publiek maakten. Nochtans waren deze resultaten essentieel nodig om de volgende golven te beheersen. De wetenschap heeft geblunderd of was dit net de opzet? Het leek er op dat een artikel in The Lancet HCQ de genadeslag zou geven. De WHO schrapte onmiddellijk verder onderzoek en België, Italië, Frankrijk en de VS verboden het gebruik. De MSM inclusief VRT en De Standaard waren er als de kippen bij om “Trump’s geneesmiddel” fake te verklaren. Maar de Lancet heeft geblunderd en het onderschreven data protocol genegeerd. The Guardian heeft een obscuur bedrijfje Surgisphere achter dit artikel ontdekt leidend tot Big Pharma is criminal. Na een paar dagen werd het artikel teruggetrokken, onmiddellijk verscheen een nieuwe foute HCQ studie. Het lijkt op opzet, voor COVID alleen zijn veel studies van slechte kwaliteit of frauduleus met 7 wetenschappelijke terugtrekkingen per maand. De schade voor HCQ is geleden en de MSM zwijgen over rechtzettingen. De WHO heeft beslist de geplande studie verder te zetten maar is nauwelijks nog uitvoerbaar. In Frankrijk is HCQ nog steeds verboden leidend tot stijgend populisme. België raad het af, in de VS blijft het verboden.
Ondertussen waren in de VS en Nederland huisartsen HCQ cocktails gaan gebruiken. Dr. Elens is het gebruik na een publieke verklaring verboden, tegenstanders verwijten hem kwakzalverij en beweren dat de medicatie die hij aanbeveelt niet werkt. Intussen is gebleken dat de kans op gebruik door de huisarts stijgt.
De twijfels over HCQ die in april nog hevig waren, ebben weg. Een Google search en wereldwijd onderzoek samen met Yale experts geven aan dat HCQ het meest te verkiezen is in een vroeg stadium, ook de American Physicians And Surgeons (AAPS) claimen 90% effectief en spannen een rechtszaak in tegen de machtige lobby van de American Food and Drug Administration ( FDA). Is er een lobby oorlog op komst of bezig? Een andere favoriet Remdesivir die 20X duurder is krijgt goed, beperkt en waardeloos maar ook manipulatie als respons.
In het buitenland neemt Italië het gebruik van HCQ ernstig voor de eerste lijn zorg. Enerzijds is er het ambulant gebruik, anderzijds zet de regio Rome er massaal op in.
De dringendheid voor een oplossing en de traagheid van wetenschappers die verstrikt geraken in tegenstrijdigheid, procedures en grootschaligheid, zijn door de pragmatici op de werkvloer voorbij gestoken die de kleinschaligheid van de praktijk uitbuiten en de zieke centraal stellen. Dit kan veel mensenlevens sparen en een betere beheersing van de tweede golf mogelijk maken. Dit is een richting die België best zou inslaan ook al is het niet strikt deontologisch geregeld, het gaat immers om mensenlevens. Voor Afrika is HCQ een zegen, het is een goedkoop en veilig middel met intens lokaal gebruik.
HCQ was in 2003 het eerste potentieel anticorona middel. Naast HCQ worden andere virusremmers onderzocht zoals Ivermectin, Nicotine, Ribovarin, Remdesivir, Interferon Alfa2b (Cuba) alsook lage dosis bestraling.
Fase 2 leek aanvankelijk op de behandeling van een longontsteking en werden antivirale middelen ingezet, zoals hoger aangegeven geven de publicaties aan dat hier weinig soelaas te verwachten valt. Onderliggend is bloedklontering, lekkende bloedvaten en gebrekkige zuurstofuitwisseling aan de orde die leiden tot orgaanfalen; bloedverdunners en andere medicatie zijn essentieel.
Groepsimmuniteit opbouw is essentieel om COVID te beheersen zonder vaccin maar komt moeilijk op gang. Een land als Zweden met niet opgelegde regels haalt momenteel slechts 7,3% in Stockholm, tevens blijkt dat besmetting geen waarborg is voor immuniteit en onbekend is hoe lang die bijblijft. Een 60% groepsimmuniteit lijkt veel tijd nodig te hebben en is moeilijk haalbaar.
Is een kunstmatige opbouw via vaccins haalbaar? Momenteel zijn ongeveer 120 vaccins in ontwikkeling die onderverdeeld kunnen worden in 3 families. De kans is groot dat meerdere vaccins het licht zien maar dat blijft onzeker. Voor AIDS is er na 40 jaar nog geen gevonden. Het feit dat zelfs besmette personen niet altijd immuniteit vertonen en zelfs opnieuw besmet worden is een zorg. Zorgelijk voor vaccin efficiëntie is dat de activiteit van COVID antilichamen beperkt is tot enkele maanden en snel afbouwen.
Het gesternte voor vaccins wordt minder gunstig, met een stijgende groep anti vaccers wegens vaccin onveiligheid en het verplicht maken onder vals voorwendsel, dat de kern van het debat raakt en gemanipuleerd door MSM. Namelijk als een vaccin werkt dan kan een niet gevaccineerde persoon geen bedreiging meer zijn voor een gevaccineerde en is er buiten het algemeen belang geen reden tot verplichting. De veiligheid van een vaccin is gebaseerd op testresultaten van proefpersonen en niet op observaties na de toediening. Bijwerkingen van vaccins zijn bekend maar waar start de bedreiging?
Anti vaccers waaronder R. Kennedy hebben een waslijst aan cases die ze aan vaccinaties toeschrijven en gaan zo ver in de bewering dat bepaalde vaccinaties meer slachtoffers maken dan ze redden met Japan als referentie. Anderzijds claimde het US Department of Health and Human Services absolute veiligheid op hun websites maar konden dit niet hard maken in een rechtszaak omdat geen perfect zuiver startmateriaal beschikbaar is, hetzelfde voor de CDC en dat is pijnlijk. De FDA heeft toegegeven dat kindervaccinaties virussen en zelfs kanker bevatten en een rechtszaak volgt. Mogelijks rekenen vaccinproducenten om financiële redenen op een verplichting in de EU, strijdig met mensenrechten, en niet evident wetende dat bepaalde vaccinaties (zoals mond en klauwzeer) op dieren en in bepaalde gevallen op mensen niet toegelaten zijn, zelfs om religieuze redenen. Verplichtingen zitten in de pijplijn.
Observaties
Hier is een mooi historisch overzicht dat aangeeft dat pandemieën van alle tijden zijn en COVID redelijk laag geschat wordt zeker als dit verrekend wordt over de totale wereldbevolking. COVID is vooral een probleem voor landen met een hoge levensverwachting zoals het Westen waar meer dan de helft van de sterfgevallen optraden in WZC.
De laatste 2 jaar was er vergeleken met 2018 voor 2020 een duidelijke ondersterfte op de wintersterfte bij de +65 leeftijdscategorieën tot week 15, daarna start de oversterfte.
Doorheen de twee jaar is een behoorlijk aantal mensen in een groep met beperkte overlevingskansen terecht gekomen en opgespaard, daarbij vertoont 2019 een ondersterfte over gans het jaar, de minder strenge winters kunnen hier een effect hebben. Waarschijnlijk heeft een inhaalbeweging plaatsgevonden door COVID. Het zal afhangen van de verdere evolutie of het eindresultaat voor 2020 al dan niet positief zal zijn. Het feit dat corona sterfgevallen dominant meer dan één onderliggende ziekte hadden (bv 99% voor Italië) toont aan dat risico patiënten met een beperkte overlevingstijd waren opgespaard.
China heeft op gebied van beschermingsmiddelen een kwalijke rol gespeeld, enerzijds werden tonnen beschermingsmiddelen opgekocht en anderzijds was er de EU cofinanciering ten voordele van China. Een paar dagen later bleek een tekort in Italië. In een charme offensief beweerde China schenkingen te doen, de werkelijkheid is dat Italië gedwongen werd zijn eigen schenkingen aan China terug te kopen, toch is China er in geslaagd dat Italianen hen verkiezen en Duitsland vijandig bejegenen ondanks het feit dat Duitsland hen bij corona het meest heeft ondersteund. Ieder voor zich en demagogie kenmerkten deze periode.
Een interessante overzichtelijke studie is gepubliceerd door Swiss Policy Research. Alternatieve media wijst op manipulatie van de wetenschap ten dienste van de politiek zoals in AmericanThinker
Aanbeveling
Belangrijk is dat het virus onmiddellijk na besmetting het innestelen belet wordt door antivirale cocktails, dit is tevens voordelig om de verdere besmetting in te dijken. Snelle en efficiënte toegang tot de huisarts is daarom essentieel. Er komt nu een periode van lage besmetting en grootschalige studies zijn onmogelijk geworden, nochtans zijn de resultaten essentieel in het kader van komende golven.
Essentieel is dat de patiënt opnieuw vertrouwen in zijn huisarts krijgt en snel op raadpleging gaat in het geval van mogelijke symptomen.
Het voorstel is dan ook de herwaardering van de huisarts in het kader van subsidiariteit.
Geef de huisartsen alle nodige bescherming en betrek hen in het onderzoek naar de optimale antivirale cocktails, laat de huisarts en patiënt toe de behandeling te kiezen. Plaats de huisarts centraal in contact tracing, hij neemt de testen af en krijgt als eerste het resultaat, dat vervolgens doorgegeven wordt naar de groep “contact tracing”. Bio statistici krijgen toegang tot anonieme maar gedetailleerde eindresultaten zowel naar voorgeschiedenis, resultaat als de gebruikte middelen. Data mining kan dan toelaten om geoptimaliseerde aanpak en cocktails voor te stellen in functie van de casus.
Eric Blondeel