Hierbij de brief die Serkan Lokmacioglu, voormalig Turks diplomaat en kapitein, stuurde naar een volksvertegenwoordiger. Na zijn ontslag poogt hij in België een nieuw leven op te bouwen.
Ik ben één van de Turkse legerofficieren die het slachtoffer zijn van de zuiveringen die plaatsvonden tijdens hun dienstperiode bij het Turkse delegatie bij het NAVO-hoofdkwartier in Brussel, in maart 2017. Een overheidsdecreet stelde een einde aan mijn professionele carrière, schrapte mijn paspoort en riep me terug naar Turkije, teneinde gearresteerd te worden.
Ik deel nu het lot van die honderden die asiel zoeken in België of elders in de wereld.
Met de brief die U nu aan het lezen bent wil ik twee dingen bereiken. Ten eerste: de mensen vertellen wat er op dit ogenblik in Turkije gaande is. Ten tweede: advies vragen hoe ik het in België moet aanpakken.
Al geruime tijd zie ik hoe in mijn eigen land, Turkije, de wettelijkheid en de democratie afbrokkelen en de persoonlijke vrijheden teloor gaan. De voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, verklaarde recent: “Turkije verwijdert zich met reuzenpassen van Europa”.
Vier jaar geleden raakte Recep Tayyip Erdogan, toen eerste minister en thans president van de Turkse republiek, betrokken bij corruptie-affaires. Sindsdien heeft hij alles gedaan wat in zijn vermogen ligt om een veroordeling te vermijden. De enige keuze die hij had was het installeren van een systeem van politieke willekeur, zeg maar: een dictatuur.
Wie niet akkoord gaat met zijn autoritaire aanpak, krijgt nu het etiket terrorist opgeplakt.
De noodtoestand die na de couppoging werd uitgeroepen is nog steeds van kracht en helpt nu Erdogan om zijn macht over politie en gerecht tot in het uiterste uit te breiden. Nadat het duidelijk was dat de coup mislukt was, greep Erdogan met harde hand in, met rampzalige gevolgen. Duizenden ambtenaren werden ontslagen (ongeveer 150.000), burgers gevangen gezet (125.000) en verdachten gearresteerd (58.000 in augustus 2017). Meer dan 160 generaals, 6.500 elite-officieren en 16.500 militaire cadetten werden weggezuiverd. De tol van deze zuiveringen groeit met de dag.
Midden in deze benarde politieke toestand werden duizenden onschuldige mensen in de gevangen geworpen. Onder hen zwangere vrouwen en zelfs babies. Ze worden slecht behandeld en gemarteld. Omdat bewijs van schuld ontbreekt gebruiken de medewerkers van Erdogan methodes zoals marteling en het almaar uitrekken van de aanhoudingsperiode, om hen tot bekentenissen te dwingen.
Ik heb geconstateerd dat er in Turkije ook tegen mij een arrestatiebevel werd uitgevaardigd. Omdat het rechtssysteem volkomen faalt en er voor gedetineerden geen enkele veiligheid gegarandeerd is, heb ik besloten niet meer naar Turkije terug te keren. Het Erdogan-regime nam evenwel mijn broer gevangen en onderwierp hem aan ondervraging en marteling om informatie over mij te verkrijgen. Ze bedreigen mijn familie om me te dwingen terug te keren. Deze methode van handelen mag geen verwondering baren, aangezien Erdogan op grote schaal Franse en Duitse journalisten vasthoudt om Europa onder druk te zetten.
Het beperkte aantal journalisten, advocaten, activisten en gewone mensen dat de schending van de wettelijkheid tracht aan te klagen, werd gevangen, geïntimideerd of gedwongen hun land te verlaten. De onrechtvaardigheid is zo groot dat wij ons verplicht voelen met grote klem onze onschuld uit te spreken en de wereld op alle manieren de waarheid te vertellen. In Turkije kunnen wij ons standpunt – zeker het onze - niet uiten, want elke vrijheid van meningsuiting is opgeheven. De enige die in het Orwelliaanse Turkije de stem mogen verheffen zijn de aanhangers van Erdogan of die stemmen die door de propagandamachine van Erdogan gehanteerd worden. Daarom is het onmogelijk om in Turkije iemand te vinden die onze visie zou kunnen vertolken. Integendeel zelfs, want dat Turkse media houden niet op om ons als terroristen en verraders af te schilderen.
Wij hebben alles verloren wat we bezaten. Nu kunnen we niets anders meer dan in Uw land asiel aan te vragen. Ondanks onze eigen, persoonlijke trauma’s, zullen wij ons best doen om in de Belgische maatschappij geïntegreerd te raken. We houden intussen zoveel mogelijk contact met onze vrienden die ons lot delen.
We trachten ons leven weer in te richten, hier in België. We leren de taal en volgen beroepsopleiding. Sommigen onder ons volgen een universitaire opleiding. Lotgenoten met een academische achtergrond trachten zich te organiseren om de vaardigheden en kennis die ze door hard werken verworven hadden te behouden en zich in de academische wereld ten nutte te maken. Anderen zijn met hun echtgenotes werkzaam in sociale projecten.
Wij willen geen last zijn voor de Belgische belastingbetaler. Het is mijn vaste overtuiging dat deze mensen enthousiast zijn en daarom sneller kunnen integreren en een toegevoegde waarde betekenen dan in vele integratieprogramma’s aangenomen wordt.
Ik hecht eraan de Belgische overheid te danken omdat zij ons opving. Onze dossiers zijn in behandeling bij Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen en wij hopen dat de asielprocedure in België snel kan worden afgerond.
Geachte heer, mevrouw,
Ik kijk uit naar uw advies en houd me ter beschikking om de situatie in breedte en diepte te bespreken en al uw vragen te beantwoorden.
Met hoogachting,
SERKAN LOKMACIOGLU
Asielzoeker, voormalig diplomaat en kapitein
Een Dwarse commentaar
Voor integere mensen zal deze beschuldiging aan het adres van president Erdogan wellicht ongeloofwaardig lijken. Een volledig land gijzelen om te kunnen ontsnappen aan de rechtsstaat is inderdaad bijna onvoorstelbaar. En toch is dat al te dikwijls een belangrijke reden waarom volkeren – en Turkijë is slechts één van de vele - lijden onder het nietsontziende machtsstreven van één man.
Deze aanklacht toont tevens aan dat alle burgers in België die de Turkse nationaliteit bezitten kwetsbaar zijn en zelfs chanteerbaar. Dat is onverenigbaar met het bekleden van een politieke functie. Staatssecretaris Zuhal Demir heeft dat begrepen en gevraagd om haar Turkse nationaliteit te schrappen.
